Εικαστική σύνθεση του Γιάννη Κουνέλλη
Εικαστική σύνθεση του Γιάννη Κουνέλλη

Ο Γιάννης Κουνέλλης αναζήτησε την έξοδό του από τον «μεσαίωνα» μέσα από την ιδέα της αναγέννησης στην καλλιτεχνική ατμόσφαιρα της Ιταλίας, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Παρέδωσε έργα στο μέλλον βαθιά σφραγισμένα από την προσωπική του αντίληψη για την τέχνη. Ο ίδιος είχε δώσει πολλή συγκεκριμένη έννοια για τα έργα τέχνης, λέγοντας:

Υποστηρίζω ότι ένα έργο τέχνης, για να υπάρχει ως τέτοιο, πρέπει να γεννηθεί από μια ιστορική αναγκαιότητα, να ζήσει μια ιστορική κατάσταση και να κατασκευαστεί ως αναπαλλοτρίωτη γλώσσα για εκείνη τη στιγμή.

https://eltiempoentrepinturas.wordpress.com/2014/12/03/que-es-el-arte-povera/

Ο Γιάννης Κουνέλλης στο πνεύμα της Arte Povera χρησιμοποίησε ευτελή υλικά – κάρβουνο, παπούτσια, σύρμα, σκοινί- μέσα από τα οποία οδηγεί τον παρατηρητή  στην ιδέα της σύλληψης τού έργου του, ενεργοποιώντας την κριτική του σκέψη. Ακόμα και η χρησιμοποίηση ζωντανών όντων σε εικαστικές του συνθέσεις έχει ως σκοπό την τόνωση των αισθήσεων που θα αποφέρουν το αποτέλεσμα του συγχρωτισμού του κοινού με το νόημα του έργου.
Όλα αυτά τα στοιχεία καθιστούν το έργο του Γιάννη Κουνέλλη πολυπρισματικό, καθώς η θεατρική του θέα και η ποιητική του διάσταση φωτίζουν έντονα τις έδρες του.

Βήματα,

σκιές στα κλειστά μου μάτια

άλλοτε νωθρά, βιαστικά, κουρασμένα

ανυπόμονα, φοβισμένα, καταδιωκόμενα.

Βήματα…

Κάποιων ποδιών οι φωνές

που λένε

βαριέμαι, βιάζομαι, βουρκώνω,

αδοιμονώ,  αγαπώ,

φοβάμαι.

Κάποιων δαχτύλων οι πληγές

που στάζουν

και κάποιων πελμάτων τ` αχνάρια

που σβήνουν.

Βήματα…

φυλακισμένα στων παπουτσιών τους τα τείχη.

Άννα Ρω

Άννα Ρω

Μεταξύ άλλων έχω επιλέξει να είμαι συγγραφέας. Μ` αρέσει ο δρόμος της ποίησης. Και του θεάτρου. Γράφω ότι μου υπαγορεύει ο νους μου. Άλλοτε μικρές ιστορίες, άλλοτε στίχους, άλλοτε μακρά οδοιπορικά και υπογράφω τα άρθρα και τα συγγραφικά μου έργα ως Άννα Ρω.

Αφήστε ένα σχόλιο