Ελευθερία Καλογνωμά: Ίχνη στην έρημο (Αμμοθύελλα – Όαση)

Οπισθόφυλλο: Ελευθερία Καλογνωμά,  ΙΧΝΗ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ (ΑΜΜΟΘΥΕΛΛΑ – ΟΑΣΗ), Εκδόσεις: Υδροπλάνο

Όλα ξεκινούν όταν ο Νόα Αμάρι επιβιβάζεται στην πτήση Παρίσι- Μαρακές, όπου και γνωρίζει τη μυστηριώδη Νάταλι Έβανς. Πιστεύει πως δε θα την ξαναδεί, πως θα είναι μια τυχαία γνωριμία που θα διαρκέσει όσο και η πτήση. Όμως θα εκπλαγεί ευχάριστα όταν, φτάνοντας στο Διαμάντι της Ερήμου, το ξενοδοχείο που διατηρεί με τον πατέρα του, Καρίμ Αμάρι, στο Μαρακές, θα διαπιστώσει πως η Νάταλι είναι η ταλαντούχα φωτογράφος που περιμένουν για να συνεργαστεί μαζί τους στο νέο σάιτ του ξενοδοχείου.
Η έλξη ανάμεσά τους είναι εξαρχής απτή, σχεδόν σαρωτική και ο Νόα δε θα κρύψει λεπτό πως η γυναίκα αυτή τον ενδιαφέρει. Μια σειρά όμως συμβάντων θα του δείξει γρήγορα πως η Νάταλι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Πίσω από το ταλέντο της στη φωτογραφία κρύβονται σκιές, που την ακολουθούν κυριολεκτικά κατά πόδας και ο Νόα, όχι μόνο το
διαισθάνεται, αλλά θα θελήσει όσο τίποτε άλλο να γνωρίσει τις σκιές αυτές.
«Είμαι χειρότερη από σφαίρα», θα του πει κάποια στιγμή η Νάταλι και η φράση της αυτή δε θα μπορούσε να είναι πιο αληθινή. Έχοντας κάνει για ένα διάστημα στο Ιράκ, ως φωτογράφος του στρατού, φεύγει από εκεί κάτω από άσχημες συνθήκες και η συνέχεια θα είναι καθοριστική για τη ζωή της, αφού σε αυτήν μπαίνει ο Άνταμ Σάντερς, πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών, που θα ανακαλύψει τη Νάταλι μέσω ενός κοινού τους φίλου, του Ελάιτζα Όουενς, και θα βρει στο πρόσωπό της το δόλωμα που αναζητά στο κυνήγι ενός διαβόητου τρομοκράτη και διακινητή γυναικών.
Με την άφιξη της Νάταλι στο Διαμάντι της Ερήμου, ξεκινά μια σαρωτική «Αμμοθύελλα» γεγονότων, που θα συμπαρασύρει τους πάντες: την Νάταλι, τον Νόα (που έχει κι αυτός τα δικά του μυστικά) και την οικογένειά του, τον
Άνταμ, τον Ελάιτζα, το ίδιο το Διαμάντι της Ερήμου, που θα γίνει το θέατρο της τραγικής κατάληξης. Οι ήρωες ανεβαίνουν στο τρελό τραινάκι της περιπέτειας, κυνηγώντας ο καθένας τους δαίμονές του και τη λύτρωση από
αυτούς. Η Νάταλι θα γίνει το μήλον της Έριδος ανάμεσα στους δύο άντρες (Άνταμ, Νόα) και θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον εαυτό της με τον χειρότερο τρόπο, να ανακαλύψει επιτέλους ποια είναι, ποια θέλει να είναι και ποια ζωή της ταιριάζει. Ακροβατώντας ανάμεσα στην καλλιτεχνική της φύση και την αδρεναλίνη, θα κάνει τα πάντα για να σώσει τους πάντες, θα αγγίξει τα όρια, θα τα σπάσει. Δε θα είναι όμως η μόνη, σε όρια που δεν είχαν φανταστεί θα φτάσουν τόσο ο Νόα όσο και ο Άνταμ, δύο άντρες εκ διαμέτρου αντίθετοι, που θα αμφισβητούν σε κάθε βήμα ο ένας τον άλλον, αλλά που στο τέλος θα βρεθούν δίπλα δίπλα αντιμέτωποι με τον χειρότερο εφιάλτη.
Η «Αμμοθύελλα» σιγά σιγά κοπάζει, η «Όαση» αχνοφαίνεται στο βάθος, αλλά στο δεύτερο βιβλίο θα αρχίσει ξανά να απομακρύνεται. Οι ήρωες μοιάζουν να έχουν βρει πια το δρόμο τους, όμως, όπως συμβαίνει συχνά στην έρημο, όλα είναι μια οφθαλμαπάτη, η «Όαση» δεν είναι παρά ένας αντικατοπτρισμός. Κάποιοι έχουν βρει αυτό που θέλουν, κάποιοι παλεύουν ακόμη να μαζέψουν τα κομμάτια τους, όσα άφησε πίσω η «Αμμοθύελλα».
Όλοι όμως θα βρεθούν ξανά στο μάτι του κυκλώνα, σκορπισμένοι στην αρχή στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, μπλεγμένοι σε διαφορετικές περιπέτειες που, με έναν παράξενο τρόπο, από αυτούς που μόνο η μοίρα ξέρει να επιλέγει, θα γίνουν μία και θα οδηγήσουν ξανά τους πάντες -πού αλλού;- στο Διαμάντι της Ερήμου. Αντιμέτωπους και πάλι με τους χειρότερους εφιάλτες τους.
Δύο βιβλία που τα έχουν όλα και μάλιστα στο έπακρο: δράση, περιπέτεια, ανατροπές σε κάθε βήμα που δε σε αφήνουν να πάρεις ανάσα, χαρακτήρες που τσαλακώνονται, που ξέρουν να αγαπούν βαθιά, που γονατίζουν και σηκώνονται ξανά γιατί δεν έχουν επιλογή, μαγευτικά τοπία που ταξιδεύουν τον αναγνώστη. Κάιρο, Παρίσι, Μαρακές, Μπογκοτά, Νέα
Υόρκη, λίμνη Κόμο, είναι τα σημεία του πλανήτη όπου οι ήρωες θα αφήνουν κάθε φορά κι από ένα κομμάτι τους, ελπίζοντας πως στο τέλος κάτι θα τους έχει μείνει. Θα τα καταφέρουν;
Έρωτας. Υπάρχει όπου υπάρχουν άνθρωποι, μας καθορίζει πολλές φορές, οδηγεί τα βήματά μας, τον αμφισβητούμε αλλά τελικά υποτασσόμαστε σε αυτόν, έστω και αν χρειαστεί να περάσουμε μέσα από φλόγες, από συντρίμμια.
Έστω και αν γίνουμε εμείς οι ίδιοι φλόγες και στο τέλος συντρίμμια. «Η έρημος της ψυχής δεν είναι φτιαγμένη από άμμο. Ίσως όμως αν βυθίσεις τα πόδια σου στη ζεστή άμμο της ερήμου, να καταφέρει η ζεστασιά της να φτάσει μέχρι την ψυχή σου».

«Αμμοθύελλα (βιβλίο πρώτο)»

.
«Το ταξίδι στην έρημο μόνο έναν προορισμό μπορεί να έχει, την όαση. Σκληρή η διαδρομή, κάθε βήμα κι ένας αντικατοπτρισμός, που γίνεται θανάσιμη ψευδαίσθηση, όπως αυτή που θέλει να μην υπάρχουν στην έρημο
θηρία. Κι όμως… υπάρχουν. Και είναι όλα δικά μας».

«Όαση (βιβλίο δεύτερο)»

Λίγα λόγια για την Ελευθερία Καλογνωμά:

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Έχει σπουδάσει Γαλλική φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολείται με τη διδασκαλία των Γαλλικών. Ένα διήγημά της αποτέλεσε το 2020 μέρος της συλλογής διηγημάτων που εκδόθηκε από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή με τίτλο «Μείνε κοντά μου από μακρυά», με θέμα την πρώτη καραντίνα εν μέσω της πανδημίας του covid-19. Συμμετέχει επίσης στο Blog «Ονείρων Πένες» και γράφει μυθιστορήματα σε μεγάλη διεθνή πλατφόρμα. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη μετάφραση και στο παρελθόν ασχολήθηκε επίσης με τον υποτιτλισμό για την ιδιωτική τηλεόραση.

Ταυτότητα βιβλίων: