Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου είναι φιλόλογος και συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Δίδαξε επί σειρά ετών σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη γενέτειρά της, την Τήνο, νησί αγαπημένο, μόνιμη έδρα της καρδιάς της. Εδώ και αρκετά χρόνια κατοικεί και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, τόπο καταγωγής του συζύγου της, πόλη αγαπημένη. Έχει δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τη Μαριλία. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο Διαδίκτυο.
Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφόρησε το 2020 το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Γκρο πλάνο – Ιστορίες κοντινής εστίασης, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Αίμα στη φλέβα η θάλασσα».
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: ΄Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Θα ήταν κόμμα και αποσιωπητικά. Για να σταματώ για λίγο, και να συνεχίζω. Και για να επιτρέπω να εννοούνται τα άρρητα. Θα σας παραπέμψω όμως και στο νέο μου βιβλίο, «Αίμα στη φλέβα η θάλασσα», στο διήγημα με τίτλο «Αστιξία». Τελειώνει με τη φράση: ΣΤΙΓΜΕΣΧΩΡΙΣΚΑΜΙΑΣΤΙΞΗ Κάτι έχει να πει αυτό.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…
Στη μοναδική επικοινωνιακή του δύναμη, στην ικανότητά του να γεννά σύνδεση, να αποδίδει με ενάργεια τη σκέψη.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Confiteor, του Ζάουμε Καμπρέ, Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Μάρκες, Η λέσχη των νέων πιανιστών, του Ketil Bjornstad, αλλά και Παπαδιαμάντης και τα τέσσερα πολυαγαπημένα Κ- Καββαδίας, Καβάφης, Καζαντζάκης, Καραγάτσης. Και πολλά άλλα.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο;
Ένα από τα τρία πρώτα βραβεία σε πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος ενός νεανικού περιοδικού, στην εφηβεία μου. Ακόμα θυμάμαι τη χαρά και τη συγκίνησή μου. Το χρηματικό έπαθλο κατατέθηκε στην πενταήμερη!
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Μάλλον η αγάπη μου για τη συγγραφή, από πολύ νωρίς, με οδήγησε σε αυτό. Ωστόσο, η βράβευση αυτή ήταν μια ενίσχυση της πίστης στον εαυτό μου, προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Ναι, το πιστεύω. Γράφεις, και καταδύεσαι στον εσώτερο εαυτό, τον ψηλαφίζεις, αναμετριέσαι μαζί του, τον μαθαίνεις, σου αποκαλύπτεται. Συχνά σε εκπλήσσει.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Τι όμορφη σκέψη, διατύπωση, άποψη! Προσυπογράφω, λοιπόν. Και συμπληρώνω: Και οι λέξεις είναι θεραπαινίδες του συγγραφέα. Και πιστές του συντρόφισσες. Αλίμονο, αν τις χάσει. Χάνει την υπόστασή του.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Όλοι οι αναγνώστες μου. Οι εν ενεργεία και οι εν δυνάμει.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Μια πρόκληση. Και μια υπόσχεση για νέο ταξίδι.
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν;
Συνταξιδιώτης, συνοδοιπόρος, σύντροφος.
Και η θέση του συγγραφέα;
Ανοίγει τα πανιά και προσκαλεί. Βγάζει στον δρόμο, στρέφει προς τον ορίζοντα.
Πρόσφατο έργο σας;
«Αίμα στη φλέβα η θάλασσα», μια συλλογή διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Το κέντρο βάρος του;
Εικοσιπέντε ιστορίες για τα πάθη και τις χαρές του ανθρώπου, όπου αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια είναι η θάλασσα. Αιώνια, ακατάλυτη, πανίσχυρη, μαγεύτρα. Πόθος και έρωτας. Γυναίκα!
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, που κάνουν το ταξίδι της ύπαρξης, αναζητούν και συχνά βρίσκουν τη λύτρωση, άνθρωποι που βιώνουν τα πάθη τους και καθαίρονται από αυτά, άνθρωποι σαν όλους μας.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
Είναι ένα βιβλίο – ταξίδι. Ταξίδι στους ωκεανούς, στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, στις περιπέτειες των ανθρώπων γύρω μας. Ένα ταξίδι όπου η θάλασσα είναι αίμα στη φλέβα των ηρώων μου, άλλοτε ζωογόνο κι άλλοτε πικρό. Μα πάντα ρέει στα ενδότερα της ύπαρξής τους και τους καθορίζει, κυριολεκτική ή μεταφορικά, σε ρεαλιστικό ή υπερρεαλιστικό επίπεδο.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Θεωρώ ότι τόσο ο συγγραφέας όσο και οι ήρωες «γράφουν» στην ψυχή του αναγνώστη, όταν ικανοποιούνται όλες οι νοητικές, ψυχικές και αισθητικές ανησυχίες και απαιτήσεις του από αυτό που διαβάζει. Η ανάγνωση είναι μια σύνθετη, πολυσυλλεκτική διαδικασία. Και το καταστάλαγμα από την ανάγνωση είναι υπόθεση προσωπική και πολυπαραγοντική.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Θα έλεγα ότι είναι αλληλεπιδραστικές και συνεπικουρούμενες. Η μία τρέφει την άλλη.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Αιώνια, ατελεύτητη, δυναμική. Όση δύναμη κι αν έχει η εικόνα, τίποτα δεν μπορεί να ακυρώσει τη δύναμη του λόγου. Απόδειξη, η λογοτεχνική παραγωγή, μεγάλη και πλούσια, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει νου και ψυχή μέσα από την τέχνη του λόγου είναι αρχαιότατη, επίκαιρη και διαχρονική. Θα υπάρχει, στο διηνεκές.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Δεν ξέρω τυπικά αν υπάρχουν. Νομίζω, όμως, ότι όλα τα συγγραφικά τοπία είναι εξ ορισμού ανεξερεύνητα. Και προ(σ)καλούν τον γράφοντα κάθε φορά να τα εξερευνήσει από την αρχή, μέσα από το δικό του οπτικό πεδίο.
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…;
Στον κόσμο της ατομικής και της συλλογικής πραγματικότητας, φιλτραρισμένης μέσα από τη δημιουργική του φαντασία.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
Σε αυτόν τον κόσμο. Εδώ βρισκόμαστε. Εδώ ανήκουμε. Έργο μας, να δώσουμε στον κόσμο ετούτο με τη βιοτή μας όσα θα άξιζε να έχει για να ανταποκρίνεται στο όραμά μας.
Αν ήσασταν προ του διλήμματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Μακάρι να μπορούσα να σκορπίσω καλοσύνη, άπειρη κι ανεξάντλητη.
Η δύναμη του βιβλίου συνίσταται;
Στη μαγική του ικανότητα να σε συνεπαίρνει, να γεμίζει την ψυχή, να σε ταξιδεύει, να σε κάνει ελεύθερο άνθρωπο.
Αντί βιβλίου τι;
Τίποτε αντί του βιβλίου. Βιβλίο, για πάντα!
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
« Η τελευταία λέξη δεν ειπώθηκε ακόμα»: Μπ. Μπρεχτ, Για τον όρο «μετανάστες». Μας επιτρέπει να ελπίζουμε, μας προτρέπει να αγωνιστούμε για το αύριο.
Κι ένας αγαπημένος;
«Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής/των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων»
Νίκος καββαδίας, MAL DU DEPART
Αγαπημένος ποιητής, αγαπημένο ποίημα. Και μεγάλη αλήθεια…
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την όμορφη συζήτηση και για τη φιλοξενία
Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας | Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου |
---|---|
Εξώφυλλο | Μαρία Κοντοβουνησίου |
Χρονολογία | Δεκέμβριος 2022 |
Είδος | Διηγήματα |
ISBN | 978-618-5733-13-1 |
Σελίδες | 152 |
Απόσπασμα βιβλίου:
Μια συλλογή με ιστορίες που γίνονται ταξίδι. Ταξίδι στους ωκεανούς, στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, στις περιπέτειες ανθρώπων καθημερινών που ζουν τα πάθη τους και τις χαρές τους.
Πρωταγωνιστούν: Ένα ολόδροσο, αλμυρό καρπούζι και η αγάπη, δύναμη ζωής, που διώχνει τα φαντάσματα. Ένας έρωτας που βάφει κατακόκκινη τη θάλασσα κι ένας άλλος που αντιστέκεται, μα είναι Ειμαρμένη. Ένας άντρας-καρχαρίας που ξανασυναντά εκείνη που τον έπλασε αυτό που είναι. Μια γυναίκα που η πληγή της είναι μια κόρη αερικό. Μια καταραμένη ομπρέλα που γίνεται αλεξίβιο. Ένα νυφικό που ξεβράζεται σε ξένη γη, πάνω σε σώμα αντρικό. Ένα μαγικό κονσέρτο στον βυθό του ωκεανού. Ένα γυναικείο φυλακτό μοιρασμένο ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα. Μια ομορφοκάμωτη που ραντίζει κάθε βράδυ γιασεμιά τη θάλασσα. Μια πεθερά που διδάσκει την τέχνη της αποπλάνησης στη νύφη της για να αλυσοδέσει τον γιο της στη στεριά. Ένας πόλεμος που στοιχειώνει μια ζωή. Κι άλλα πολλά… Πανταχού παρούσα η θάλασσα. Ασυναγώνιστη πρωταγωνίστρια. Αίμα στη φλέβα. Άλλοτε ζωογόνο κι άλλοτε πικρό. Όλες οι θάλασσες του κόσμου, θάλασσα μια. Αιώνια, ακατάλυτη, πανίσχυρη, μαγεύτρα. Πόθος και έρωτας. Γυναίκα!
1. Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα