Η Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, με καταγωγή από τον Πόντο και την Κρήτη. Σπούδασε Παιδαγωγικά και Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων. Έχει εργαστεί σε διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, με αντικείμενο την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση παιδιών και ενηλίκων σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος. Για δεκαέξι χρόνια αρθρογραφούσε στο παιδικό ένθετο Οι Ερευνητές πάνε παντού της εφημερίδας Καθημερινή. Από το 2003 εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Στον χώρο του παιδικού βιβλίου εμφανίζεται με παραμύθια, ιστορίες βραχείας φόρμας, διασκευές κλασικών έργων, βιβλία γνώσεων δραστηριοτήτων και ποίηση από το 2005. Έργα της έχουν βραβευτεί από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και την Εστία Νέας Σμύρνης. Διατηρεί προσωπικό ιστολόγιο, όπου αποτυπώνει αποστάγματα της συγγραφικής και εκπαιδευτικής της δραστηριότητας.
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν; Το θαυμαστικό για όσα με κάνει να νιώθω η φύση, οι αναπνοές, τα πλάσματα και τα δημιουργήματά της. Το ερωτηματικό για όσα κρατούν ακμαία την απορία μου απέναντι στα θαύματα, τα τραύματα, τα γράμματα και τα σπουδάγματα της ζωής. Η τελεία και η παύλα για όσα λέω, πιστεύω και πράττω με την αγαπητική αποφασιστικότητα μικρού παιδιού.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…στο ότι «εν αρχή ην ο Λόγος…».
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο; Όσα ακόμη δεν έχω καταθέσει.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο; Η σπουδή στην απουσία αγαπημένων προσώπων. Στην απουσία γενικώς και ειδικώς.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή; Σίγουρα έχει το μερίδιό του στους λόγους που συνειδητά ή υποσυνείδητα με οδήγησαν στη συγγραφή.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία; Θα έλεγα ότι ο δρόμος προς την αυτογνωσία χαρτογραφείται πρωταρχικά από τη δράση ή την αδράνειά μας στον αγώνα και στις αγωνίες της ζωής. Και ότι η συγγραφή, όπως και κάθε τέχνη, εκφράζει τη νοηματοδότησή του εντός μας και απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων; Μάλλον οι λέξεις θεραπεύουν το συγγραφέα, όπως και τον αναγνώστη.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι; Όλα όσα και όλοι όσοι γέμισαν ή στράγγισαν, λάβωσαν ή έγιαναν την ψυχή μου, από τη στιγμή που κατάλαβα τον εαυτό μου.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα; Από τη δευτέρα γυμνασίου και μετά, κάθε μέρα μου έχει τουλάχιστον μία φορά απέναντι στη λευκή σελίδα.
Η θέση του αναγνώστη σε αυτήν; Αέναα αναζητείται.
Και η θέση του συγγραφέα; Όπου βρίσκομαι ως αναγνώστης, βρίσκομαι και ως συγγραφέας.
Πρόσφατο έργο σας; «Πειρατίνα Ίωση κατά Σωματόκαστρου», βιβλίο με έμμετρο κείμενο για παιδιά από 5 ετών, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, σε εικονογράφηση Αποστόλη Ιωάννου.
Το εφαλτήριο για τη δημιουργία του; Όλα όσα ζούμε και υποφέρουμε στις οικογένειες και στα σχολεία μας -τα τελευταία χρόνια εν μέσω πανδημίας ακόμη πιο έντονα- εξαιτίας των ιώσεων. Θέλησα να «ξορκίσω» το κακό και την ταλαιπωρία, με ένα κείμενο έμμετρο, χαρούμενο, ψυχαγωγικό, μιλώντας εμμέσως πλην σαφώς και για την σωστή πρόληψη και αγωγή υγείας, με τρόπο ολιστικό. Γιατί η άμυνά μας είναι πιο αποτελεσματική όταν συνδυάζει κινητοποίηση του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής μας.
Το κέντρο βάρος του; Να αποτελέσει, εκτός από παρηγοριά και ψυχαγωγία στο προσκεφάλι κάθε παιδιού και ένα χρήσιμο εργαλείο γνώσης και εμψύχωσης στα χέρια των γονιών, των εκπαιδευτικών και όλων όσων φροντίζουν παιδιά.
Οι ήρωές του στο χώρο και τον χρόνο; Είναι φανταστικοί και πραγματικοί, παραμυθένιοι και ρεαλιστικοί ταυτόχρονα. Η ίωση εφορμά ως πειρατίνα και με το τσούρμο της, τους ιούς, τον «καυτό» της γιο, τον πυρετό και όλη την…παλιοπαρέα των συμπτωμάτων που μας ταλαιπωρούν (βήχα, πονοκέφαλο, κομμάρες, πονόλαιμο, κτλ.) σε κάθε επίθεσή της, προσπαθεί να κυριεύσει το Σωματόκαστρό μας. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, την έχουμε αντιμετωπίσει κάποια στιγμή και δεν θα πάψουμε και στο μέλλον να την βρίσκουμε μπροστά μας. Πως θα την αντιμετωπίσουμε;
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…Χαμογέλασα όταν ολοκλήρωσα το κείμενο και χαμογελώ κάθε φορά που ένα παιδί (και όχι μόνο) το διαβάζει, χαμογελά και παίρνει θάρρος και ιδέες για να νικήσει κάθε αρρώστια και ταλαιπωρία, κάθε πόνο και δυσκολία.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη; Εξαρτάται από την προσωπικότητά τους και από την προσωπικότητα του αναγνώστη. Άλλοτε ο συγγραφέας, άλλοτε ο ήρωας, άλλοτε και οι δύο μαζί, άλλοτε η λησμονιά…
Μυθοπλασία και Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις; Θα έλεγα ότι είναι συμπληρωματικές και αλληλένδετες. Καμιά τους δεν ζει και δεν ενεργεί με πληρότητα και ενδιαφέρον μοναχή της.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ’ έναν κόσμο εικονοποίησης; Οι εικόνες έρχονται και παρέρχονται, καταπίνουν η μια την άλλη. Οι λέξεις, η λογοτεχνία, ποτέ. «Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά…».
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή; Ευτυχώς ανοίγονται άπειρα μπροστά μας. Ίσως περιέχουν τον καλύτερό μας εαυτό. Ευτυχώς…
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…: Ο συγγραφέας ανήκει σε αυτόν τον κόσμο και σε όσους κόσμους δημιουργεί με την πένα του. Βυθίζεται, αναδύεται και, όσο υφίσταται, γράφει για να τους ανακαλύψει πρώτα ο ίδιος και να τους αποκαλύψει μετά και στους αναγνώστες. Ο κόσμος του συγγραφέα προσδιορίζεται από τον έρωτα της γραφής.
«Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να ’ναι το σπίτι μας»1. Πού κατοικεί το όραμά σας; Πατώ στη γη, είμαι γεμάτη θάλασσα και κοιτώ τον ουρανό. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, είναι και θέμα καταγωγής…
Αν ήσασταν προ του διλήμματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό; Ένας καθρέφτης. Για να δει ότι είναι κόσμος (στολίδι), να ησυχάσει εντός και εκτός του και να πάψει να ασχημονεί εις βάρος του εαυτού του.
Η δύναμη του βιβλίου εντοπίζεται; Στο ξεσήκωμα των αισθήσεων και των παραισθήσεων μέσω της γραφής.
Αντί βιβλίου τι; Μουσική, μουσεία και θέατρο.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
Το κομμένο σκοινί
μπορείς να το ξαναδέσεις.
Θα κρατήσει πάλι, ωστόσο
θα ’ναι κομμένο.
Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε,
όμως εκεί που μ’ άφησες
δεν θα με ξαναβρείς.
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Κι ένας αγαπημένος;
Tου κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου,
Από τον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου
και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου,
και του καιρού τ’ αλλάματα που αναπαημό δεν έχου,
μα στο καλό κ’ εις το κακό περιπατούν και τρέχου
και των αρμάτω οι ταραχές, έχθρητες και τα βάρη, 5
του Έρωτα η εμπόρεση και της φιλιάς η χάρη,
αυτάνα μ’ εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν’ αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέρα
σ’ μια κόρη κ’ έναν άγουρο που μπερδευτήκα ομάδι
σε μιά φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι. 10
Κι όποιος του πόθου εδούλεψε εισέ καιρόν κιανένα
ας έρθει για ν’ αφουκραστεί ό,τι ’ναι εδώ γραμμένα,
να πάρει ξόμπλι κι αρμηνειά, βαθιά να θεμελιώνει,
πάντα σ’ αμάλαγη φιλιάν, οπού να μην κομπώνει·
γιατί όποιος δίχως πιβουλιά τον πόθο του ξετρέχει, 15
εις τη αρχή α βασανιστεί, καλό το τέλος έχει.
Αφουκραστείτε το λοιπό κι ας πιάνει οπού ‘χει γνώση,
για να κατέχει αλλού βουλή κι απόκριση να δώσει.
Επικοινωνείτε με την Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου μέσω: e-mail: evitsitiridou@gmail.com – blog: http://www.evitsitiridou.me
facebook: https://www.facebook.com/evi.tsitiridou
Ταυτότητα βιβλίου:
Τίτλος: Πειρατίνα Ίωση κατά Σωματόκαστρου
Συγγραφέας: Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου
Εικονογράφος: Αποστόλης Ιωάννου
Σελ.: 32 Σχήμα: 22,5×29
ΙSBN: 978-618-207-160-1€12,90 €11,61
