Η Κατερίνα Καζολέα γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία τέχνης και την κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Regensburg της Γερμανίας. Εργάστηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Συμμετείχε στην συγγραφή του Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών των εκδόσεων Μέλισσα. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης ιστορικών τέχνης (AICA). Άρθρα της για την τέχνη έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Νότος» (2015) και τις συλλογές διηγημάτων «Η κορδέλα» (2020) και «Η γυναίκα που δεν γνωρίζω» (2021) από τις Εκδόσεις Μανδραγόρας. Έχει συμμετάσχει με διήγημά της στη συλλογική έκδοση «Το Μυστικό» (2018, εκδόσεις Καστανιώτη, επιμέλεια Αμάντας Μιχαλοπούλου). Επίσης έχει συμμετάσχει με δύο διηγήματα σε κάθε μία από τις συλλογικές εκδόσεις «Αγγελιοφόροι βασιλιάδων» (2021), «Λεοπαρδάλεις στον ναό» (2021) και «Η ανάλαφρη λαιμητόμος» (2022), των εκδόσεων δήγμα.
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με κάποιο σημείο στίξης, αυτό θα ήταν;
Το θαυμαστικό, γιατί ενθουσιάζομαι εύκολα, με κάθε τι παράξενο, με το αλλόκοτο και το γκροτέσκο.
Συγγραφέας και λευκή σελίδα. Συγκρουσιακή, δημιουργική σχέση ή τι άλλο;
Λατρεύω τη λευκή σελίδα, όπως λατρεύω και τις άδειες μέρες που δεν έχουν σημειωμένες υποχρεώσεις και δουλειές στο ημερολόγιο, γιατί το κενό με εμπνέει να το γεμίσω. Είναι η ίδια χαρά όπως όταν μπαίνω σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και απλώνω τα πράγματά μου παντού.
Το δυσκολότερο είναι όταν χρειάζεται να διαγράψω. Όταν πρέπει για το καλό του συνόλου να θυσιάσω κομμάτια, που σήμαιναν κάτι για μένα όταν τα έγραφα. Είναι πικρή διαδικασία αυτή.
Συνταξιδιώτες στη συγγραφική διαδρομή σας, είναι… ;
Η λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. Νοιώθω μεγάλη αγάπη και σύνδεση με ο,τιδήποτε γράφεται σε εκείνη την περιοχή της γης.
Ποιοι λόγοι – δρόμοι σάς οδήγησαν στο νεογέννητο έργο σας;
Έρχεται ένα ερέθισμα, μια εικόνα απρόσμενη που σου δημιουργεί την ανάγκη να χτίσεις κάτι γύρω της. Σε εμένα ξεκίνησε από την εικόνα των κομμένων κλαδιών μιας δαμασκηνιάς, που είδα στο πεζοδρόμιο μιας λεωφόρου, και ήταν πολύ κόκκινα στη διατομή τους. Σκέφτηκα πως έμοιαζε
σαν αίμα στην εσωτερική κυκλοφορία του δέντρου. Χωρίς να το καταλάβω οργανώθηκαν γύρω από αυτό κάποιοι χαρακτήρες, που φαίνεται πως είχαν ωριμάσει μέσα μου και ήταν έτοιμοι να βγουν στην επιφάνεια. Το στοιχείο της «αποκοπής» που είχε σημαδέψει τα κλαδιά του δέντρου, με οδήγησε να τους προσεγγίσω από την πλευρά της δυσκολίας τους να συνδεθούν και να στεριώσουν, έτσι όπως λέει κάπου ο νταλικέρης «Η νταλίκα πρέπει να επιστρέψει άδεια, κι έτσι πάντα φεύγεις από αυτό που νοιώθεις».
Δώστε μας τα σημεία των οριζόντων του
Θα απαντούσα με δύο ορίζοντες σε σχήμα σταυρού. Έναν κάθετο και έναν οριζόντιο. Ο κάθετος ορίζοντας του βιβλίου θα έλεγα πως είναι η αναζήτηση του πατέρα και η εγκατάλειψη από τον πατέρα, δηλαδή η προδοσία από πλευράς του.
Στην οριζόντια γραμμή, η ανάγκη του «ανήκειν» είναι καθοριστική στο βιβλίο. Νομίζω πως όταν κάποιος προσπαθεί να την υπερβεί σε απόλυτο βαθμό και να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως, να φύγει από όλους και όλα, να νοιώσει αδέσμευτος, είναι επειδή πηγαίνει κόντρα σε κάτι που τον πληγώνει πάρα πολύ. Είναι αυτός που κατ’ εξοχήν έχει την πιο θηριώδη ανάγκη να ανήκει κάπου. Οι τρεις ήρωες του βιβλίου συνδέθηκαν τελικά, αμετάκλητα, αλλά με τον χειρότερο τρόπο.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ό,τι…;
Κινείται σε πολλά παράλληλα επίπεδα. Στο επιφανειακό επίπεδο οι ήρωες αφηγούνται ανάλαφρες ιστορίες, που έχουν όμως απειλητικές χαραμάδες, οδηγώντας σε ένα σκοτεινό κάτω επίπεδο. Επίσης, σχηματίζεται μια νοερή κυψέλη από πυρήνες σύντομων αφηγήσεων που δεν εξελίσσονται, αλλά μπαίνουν εμβόλιμα σαν μικροκάψουλες, και αφήνονται μετέωρες στον αέρα, σαν σπόροι που δεν φύτρωσαν, έτσι όπως λειψές έμειναν οι ζωές των ηρώων. Θα μπορούσαν να είναι αφετηρίες άλλων βιβλίων.
Αν διατυπώνατε μια μοναδική ερώτηση σε συγγραφέα της επιλογής σας αυτή θα ήταν…;
Τον Μπόρχες, θα ήθελα να ρωτούσα, εάν προτιμούσε τον κόσμο που έβλεπε πριν χάσει την όρασή του, ή αυτόν που του αποκαλύφθηκε μετά.
Και αν δίνατε έναν τίτλο ως δείκτη του παρόντος κόσμου;
Τα άπειρα ανασφαλή κομμάτια στα οποία έσπασε το υπέροχο Ένα.
Πηγή φωτογραφιών: https://ekdoseis.vakxikon.gr/product-category/bookauthor/%ce%ba%ce%b1%ce%b6%ce%bf%ce%bb%ce%ad%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b1
Πηγή βιογραφικού: https://katerinakazolea.gr/
