Η Κωνσταντία Σκανδάλου – Κορδολαίμη γεννήθηκε το 1959 στα Αμπέλια Αγρινίου και μεγάλωσε στο Αγρίνιο, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού και επί σειρά ετών διετέλεσε διευθύντρια Γυμνασίου και Λυκείου.
Ευαισθητοποιημένη σε θέματα παιδαγωγικής φύσης αλλά και στα κοινωνικά προβλήματα, συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες πολιτιστικού κυρίως περιεχομένου. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Αρχαιολογικής Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Θεστιέων. Συμμετείχε σε επιστημονικές επιτροπές για τη διοργάνωση συνεδρίων και σε επιστημονικές ομάδες για την επιμέλεια των πρακτικών τους. Με ενδιαφέρον και αγάπη για το βιβλίο, πολλάκις παρουσίασε στο κοινό λογοτεχνικά έργα γνωστών δημιουργών αλλά και πρακτικά συνεδρίων στα οποία συμμετείχε με εισηγήσεις επιστημονικού περιεχομένου.
Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου Αιτωλοακαρνανίας, 1963 – 2007. Λεύκωμα – Αναμνήσεις (αυτοέκδοση).
Το Της αλός νεύμα είναι το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που εκδίδει.
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Τελεία. STOP στον πόλεμο, στην κοινωνική αδικία, στον ξεριζωμό, στη βία, στο bullying…
Ερωτηματικό. Γιατί όλα αυτά; Οι απαντήσεις… αφορμή για ενδοσκόπηση και ανατροφοδότηση.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…;
Βασίζεται στα σύνθετά του:
Πρόλογος – Λόγος, Διάλογος, Αντίλογος – Επίλογος του Έλλογου Όντος.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Το κάθε έργο έχει τη γοητεία του και η προσέγγισή του επηρεάζεται και από την ηλικία, την ψυχολογική κατάσταση, τη φάση στην οποία βρίσκεται ο αναγνώστης κ.λ.π. Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής έργα: Αργώ του Θεοτοκά,Έ γκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι, Πανούκλα του Καμύ, Φόνισσα του Παπαδιαμάντη, ο ζητιάνος του Καρκαβίτσα, Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη, Ιλιάδα και Οδύσσεια του Ομήρου, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Σολωμού, Ο δωδεκάλογος του γύφτου του Παλαμά, τα Ποιήματα του Καβάφη, Αμοργός του Γκάτσου, Άξιον εστί του Ελύτη.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο.
Η συνταξιοδότησή μου από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Ναι, καθώς ο ελεύθερος χρόνος μού έδωσε τη δυνατότητα να εμπλουτίσω και να επεξεργαστώ καταγεγραμμένες σκέψεις, ώστε να μορφοποιηθεί το
μυθιστόρημα.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Αν και πολλές φορές η αυτογνωσία, η αυτο-ολοκλήρωση λειτουργεί παρακινητικά, παρωθητικά στη συγγραφή, εν τούτοις η συλλογή των στοιχείων
που χρησιμοποιούνται στη χαρτογράφηση μπορεί να αναζητηθούν και στη συγγραφική δραστηριότητα.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Είναι θεράπων με την έννοια ότι ασχολείται συστηματικά με τη λέξη, φροντίζοντάς την.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Οι ευαισθησίες μου, το όραμα, οι ήρωές μου μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο προς τη φύση, τον κόσμο, τη ζωή…
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Βομβαρδισμός από λέξεις και λεκτικά σύνολα. Μια συνάντηση με τον εαυτό μου.
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν;
Στο κέντρο της. Χαλαρός, αυστηρός, απαιτητικός σε ετοιμότητα για αλληλεπίδραση με τις σκέψεις και τα μηνύματα του πομπού.
Και η θέση του συγγραφέα;
Ενσυναίσθηση στις προσλαμβάνουσες του δέκτη.
Πρόσφατο έργο σας;
Της αλός νεύμα, μυθιστόρημα.
Το κέντρο βάρος του;
Ο «Ξένος» στην «Ευφοροχώρα». Ο «Ξένος» στην κοινωνική συμβίωση, στη συστέγαση λαών. Καταγεγραμμένος ο προσανατολισμός του έργου: «Εσύ, Εγώ, ο Αδελφός, ο Φίλος, Εμείς, το Παρελθόν και το Παρόν ατενίζουμε ευθαρσώς προς το «ΝΕΟΝ», τη δική μας «Ευφοροχώρα».
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Η δράση στην ημεδαπή και αλλοδαπή, στον τελευταίο μισό αιώνα περίπου, με αναφορές σε βάθος ιστορικού χρόνου, καθορίζει το χρονόσημο και το τοπόσημο του έργου.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι’ αυτό ότι…
Με προκαλεί η ονοματοδοσία των δύο ζευγαριών: Εκείνος, Εκείνη, Φίλος, Φίλη. Στη δεύτερη γενιά, τα ονόματα των παιδιών τους, αρχίζουν από «Α». Αναζητώντας τα μηνύματα, ψηλαφώ συμπεριφορές, θέσεις, αντιθέσεις, τοποθετήσεις και κοινωνικά περιγράμματα, που καθορίζουν, σε μεγάλο βαθμό, την ένταξη σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον και τη διαπολιτισμική αλληλεπίδραση. Απελευθερώνεται «το είναι» μου και φιλοσοφεί το γενικότερο νεύμα της ζωής, που «απαιτεί» ευπροσάρμοστη συμπεριφορά.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Προηγείται ο ήρωας, τον οποίο συμπαθεί ή αντιπαθεί, με τον οποίο ταυτίζεται ή όχι. Ακολουθεί ο συγγραφέας.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Ως αντίρροπες λειτουργούν εξισορροπιστικά. Θεωρώ ότι είναι αλληλένδετες, αλληλοσυμπληρούμενες και όχι ομόρροπες, καθώς η μυθοπλασία μπορεί να χρησιμοποιήσει την πραγματικότητα ως έρεισμα και η πραγματικότητα να επιβεβαιώσει τη μυθοπλασία.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Σύμφωνα με το μήνυμα του έργου (Της αλός νεύμα), εκλαμβάνω τον κόσμο της εικονοποίησης ως μία «Ευφοροχώρα». Η λογοτεχνία και η γλώσσα από τον τρόπο που θα την αντιμετωπίσουν εξαρτάται το κατά πόσο μπορεί να προσλάβουν την ευφορία της.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Το εύρος του ΝΕΟΝ
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…:
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται από το γνωστικό και το θυμικό, με την υποσημείωση ότι του συνιστάται ο σεβασμός προς τον αναγνώστη.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να ‘ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
Στις απροσδιόριστες συντεταγμένες της αξιοπρέπειας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της αρμονικής συνύπαρξης και της ελευθερίας.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Ενσυναίσθηση και καλλιτεχνία.
Η δύναμη του βιβλίου συνίσταται;
Ενυδατώνοντας τη φαντασία του αναγνώστη, διεμβολίζει το νου και την ψυχή του. Τον κατευθύνει στην προσωπική του ανέλιξη.
Αντί βιβλίου τι;
Καλοί φίλοι, μουσική, θέατρο, βιοφιλικές δραστηριότητες.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
…μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου!
(Ελύτης, Άξιον εστί)
Κι ένας αγαπημένος;
Δὲν ὠφελεῖ τὸ παράπονο…Φτάνει ν᾿ ἀνθίσει μόνο
Λίγο στάρι γιὰ τὶς γιορτὲς λίγο κρασὶ γιὰ τὴ θύμηση λίγο νερὸ γιὰ τὴ σκόνη…
(Νίκου Γκάτσου, Αμοργός.)
Πηγή βιογραφικού – φωτογραφιών & λοιπών πληροφοριών: ΒΑΚΧΙΚΌΝ
1. Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα
