Η Μαρίλλη (Μαρία-Έλλη) Διαμαντή, γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Με μεγάλο ενδιαφέρον για την ιστορία και δίνοντας έμφαση στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον απόηχό του. Μέλος του American Historical Association και του Oral History Society. Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις στο LSE, University of London (BSc) και στο Staffordshire University (MSc). Φανατική ταξιδιώτης, αγαπά την εξερεύνηση και τη μάθηση. Με δραστήριο και έντονο ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και τα κοινωνικά θέματα. Εργάστηκε για είκοσι ένα χρόνια στις Τηλεπικοινωνίες, στις Διεθνείς Σχέσεις – Επενδύσεις και στις Σχέσεις με τους Θεσμικούς Επενδυτές (Investor Relations) και αργότερα ως σύμβουλος επενδυτικών συμμετοχών. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η πρώτη εκδοτική της πρόταση με τίτλο: “Ο Επιζών, Μια Δεύτερη Ευκαιρία” από τις εκδόσεις Bookoo.
Μέσα στον ζόφο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ανθρωπότητα βίωσε όλα τα δεινά και τη βία σε μεγέθυνση τρομακτική. Φως αχνής ελπίδας σ’ αυτό το σκοτάδι αποτέλεσε η αντίσταση των λαών. Στα χρόνια της Κατοχής, οι Έλληνες, υφιστάμενοι την καταρράκωση της αξιοπρέπειας να τους ταπεινώνει και την πείνα να τους καθιστά αδύναμους σωματικά, οργανώθηκαν για να κερδίσουν ξανά τη ζωή τους. Έτσι κινήθηκαν και τα αδέρφια Διαμαντή. Ο αγώνας όμως ήταν απαιτητικός. Ζητούσε ζωές. Κι αυτοί δε δίστασαν να θυσιάσουν τις ζωές τους στον βωμό της λευτεριάς. Τι γίνεται όμως όταν ένας αδερφός, ο Παύλος Διαμαντής, βγαίνει από το εκτελεστικό απόσπασμα ζωντανός; Πώς θα διαχειριστεί αυτή την αναπάντεχη τύχη;
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Θαυμαστικό! Το σημείο στίξης που είναι γεμάτο συναίσθημα, χαρά, λύπη, θαυμασμό, φόβο, ευχή, ελπίδα, είναι γεμάτο απ’ όλα!
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…
Ο λόγος, σε όποια μορφή του, έχει δύναμη. Κάθε λέξη, πρόταση, ήχος, κρύβει δύναμη, ένταση, συναίσθημα, προκαλεί αντιδράσεις, εκφράσεις. Ο λόγος είναι ύπαρξη και αθανασία.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Η μάνα της Ελεν Καρλάιλ, ο επίλογος ακόμα με συγκλονίζει, αν και το διάβασα έφηβη, Αλέξης Ζορμπάς, Καζαντζάκης.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο;
Ο θάνατος του πατέρα μου. Απώλεια, ανατροπή, διαχείριση ζωής και συναισθημάτων, ένα ορόσημο που με έπλασε και με δίδαξε.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Πάντα είχα την τάση να εκφράζομαι γραπτά, σαν καταφύγιο των σκέψεων και των συναισθημάτων μου, όμως ναι αυτό το ορόσημο ήταν που μου έδωσε το έναυσμα για την συγγραφή.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Η αυτογνωσία είναι πολύ σημαντική και μακάριοι όσοι την κατακτούν. Η συγγραφή σε δαμάζει, σε ξεγυμνώνει συναισθηματικά και πολλές φορές σε λυτρώνει και μια και μου άρεσε ο όρος «χαρτογραφεί» θα έλεγα πως ναι μπορεί.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Οι λέξεις δίνουν δύναμη στις προτάσεις, στο λόγο, στην έκφραση. Ο συγγραφέας τις τιθασεύει και τους δίνει ζωή. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν θα έλεγα ότι ναι είναι.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Η οικογένεια μου! Στήριγμα, εμψύχωση, εποικοδομητική κριτική, μια πορεία που με βοήθησε να δημιουργήσω.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Όπως κάθε αρχή, δύσκολη, η συγγραφή όμως έχει αυτό το πλεονέκτημα, όταν ξεκινήσεις δύσκολα σταματάς. Οι λέξεις έρχονται χείμαρρος και η λευκή σελίδα αποκτά μορφή και δύναμη.
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν;
Μια και οι πρώτοι αναγνώστες των δικών μου σελίδων ήταν η οικογένειά μου, και λόγω του περιεχομένου του έργου, η ανάγνωση προκάλεσε συναισθήματα, πολλά και ποικίλα.
Και η θέση του συγγραφέα;
Ο συγγραφέας νομίζω ότι είναι αντιμέτωπος με μια διττή δύναμη, την αγάπη του για το δημιούργημά του και την αγωνία του για την κριτική.
Πρόσφατο έργο σας;
Ο Επιζών, Μια Δεύτερη Ευκαιρία.
Το εφαλτήριο για τη δημιουργία του;
Η εκτέλεση του πατέρα μου μαζί με τα αδέρφια του, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, η εκ θαύματος επιβίωσή του, η δραματική σωτηρία του, ο πόνος της οικογένειας.
Το κέντρο βάρος του;
Ο Παύλος, ο πατέρας μου.
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Πέντε νέα παιδιά, με τόλμη και όραμα, στην Φθιώτιδα στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
Είναι ένα ιστορικό αφήγημα, αληθινό, ευκολοδιάβαστο, ταυτόχρονα με ένταση και συναίσθημα.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Ο ήρωας. Πάντα ο συγγραφέας βρίσκεται πίσω από τον ήρωα, όμως ο αναγνώστης κάνει την γνωριμία του με τον ήρωα και μέσα από αυτόν γνωρίζει, αγαπά ή και όχι, τον/ την συγγραφέα.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Ο Μύθος δεν αποκλείει την πραγματικότητα, είναι εμπλουτισμένος με φαντασία γεγονότα αλλά πολλές φορές έχουν την πηγή της έμπνευσης στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα , η ζωή, όμως πολλές φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με καταστάσεις και γεγονότα που ξεπερνούν και την φαντασία. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Μύθος προέρχεται από την Πραγματικότητα απλά διατυπώνεται διαφορετικά.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Η λογοτεχνία έχει πολλές μορφές έκφρασης και ιδιαίτερη δυναμική. Προσωπικά δεν φοβάμαι την νέα εποχή, απλά πρέπει να προσαρμοζόμαστε. Όσο υπάρχει έκφραση και λόγος θα υπάρχει λογοτεχνία, με άλλες μορφές έκφρασης, αυτό πρέπει να κρατήσουμε, ζωντανή την έκφραση και το λόγο για να μην κινδυνεύει η γλώσσα.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Η συγγραφή είναι ελευθερία, έχει τρυπώσει παντού, εμείς μπορεί να μην τα έχουμε ανακαλύψει όλα τα τοπία, κάποιος συγγραφέας σίγουρα έχει αναφερθεί σε αυτά. Θα έλεγα λοιπόν ανεξερεύνητα τοπία στην ανάγνωση.
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…:
Από τη ζωή του ολόκληρη, είναι τα βιώματά του που τον πλάθουν και τον προσαρμόζουν, αυτά οδηγούν τη σκέψη του και την γραφή του.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
Η ζωή είναι ένας αγώνας. Η ουσία της ζωής είναι αγώνας. Το μέσα μας, ο πόνος, η χαρά, η ελπίδα, αγώνας και αυτά. Όλα είναι ένας κύκλος. Το όραμά μου, ο κάθε άνθρωπος να έχει έναν ωραίο, με ουσία τέτοιο κύκλο.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Κοινότυπο μεν αλλά χρήσιμο, αγάπη.
Η δύναμη του βιβλίου εντοπίζεται;
Στο να καταφέρει να σαγηνέψει τον αναγνώστη. Ότι είδους ανάγνωσμα κι αν είναι αυτό.
Αντί βιβλίου τι;
Ένας περίπατος. Καθαρίζει το μυαλό, γεμίζει την ψυχή.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
«Ποτέ να μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!»
Κι ένας αγαπημένος;
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Πηγή φωτογραφιών- βιογραφικού: ArtsPR – Εκδόσεις Bookoo
1. Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα
