Η Μαργαρίτα Στ. Κοντού, με καταγωγή από τη Μύκονο, κατοικεί στο Χαϊδάρι. Εργάστηκε στον Διομήδειο Βοτανικό Κήπο του Πανεπιστημίου Αθηνών ως Διοικητική Υπάλληλος. Έχει συμμετάσχει σε κύκλους μαθημάτων δημιουργικής γραφής στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες και διαδικτυακά. Έχει λάβει βραβεία και επαίνους σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς από τους δήμους Χαϊδαρίου και Μυκόνου για το σύνολο του έργου της. Επίσης, υπήρξε μαθήτρια του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού και πίνακές της έχουν εκτεθεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Κατά καιρούς έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα λογοτεχνικών βιβλίων, λευκώματα, κάρτες και ημερολόγια. Είναι μέλος της Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών και συντονίστρια στις Λέσχες Ανάγνωσης Χαϊδαρίου και Νέας Φιλαδέλφειας από το 2011. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές, με τελευταία τις Αμμοθίνες (εκδόσεις Βακχικόν 2020). Το Περιστέρια από πέτρα είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων της.
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Τα αποσιωπητικά. Με εκφράζουν πολύ τα αποσιωπητικά. Μοιάζουν με τα σημεία φυγής (σ.φ.) στους ζωγραφικούς πίνακες. Αυτά που αποδίδουν σχεδιαστικά την τρίτη διάσταση και την ψευδαίσθηση του βάθους. Τα αποσιωπητικά άλλοτε αποσιωπούν κατι για διάφορους λόγους, κι άλλοτε αφήνουν τη φαντασία να συνεχίσει.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…
Η δύναμη του λόγου βασίζεται στη διανοητική ικανότητα του ανθρώπου να εκφράζεται. Κατά την Αριστοτελική αντίληψη ο λόγος, δηλαδή οι λέξεις – έννοιες, συνδέεται άμεσα με τη διανόηση, τη σκέψη. Ο Πλάτωνας έλεγε, «λόγος και διάνοια ταυτόν».
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Εκτός από τους μεγάλους συγγραφείς όπως ο Ντοστογιέφσκι, ο Καζαντζάκης και τόσοι άλλοι, οι οποίοι διαμόρφωσαν τις σκέψεις και τις απόψεις μου, πρόσφατα ανακάλυψα τον Εμμανουήλ Ροϊδη στα ΣΥΡΙΑΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ , με το ανυπέρβλητο ύφος και την υπέρκομψη γραφή του, καθώς και τον Μπενίτο Πέρεθ Γαλδος με τα ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΑ Η ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ , διαχρονικά διηγήματα που αποπνέουν ρεαλισμό και φαντασία.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο;
Τα βιώματα και οι εμπειρές μας, θετικά και αρνητικά, είναι συνυφασμένα με τη ζωή μας. Χωρίς να τα λησμονούμε, ας μην τους δίνουμε περισσότερη ή λιγότερη αξία, από αυτήν που έχουν σαν παρακαταθήκες μας στο παρελθόν.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Είναι γεγονός ότι πολλά από τα συμβάντα της καθημερινότητας, μας δημιουργούν εντυπώσεις και κατ’ επέκταση έμπνευση. Έτσι χρησιμεύουν σαν έναυσμα για τη συγγραφή.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Θεωρείται και κατάθεση ψυχής το γράψιμο. Ο συγγραφέας προσηλώνεται στη σκέψη και κατόπιν σκέψη και γραφή γίνονται ‘αιθεροβάμονες συνδημιουργοί. Η αυτογνωσία χρειάζεται πολλές ‘γουλιές’ ειλικρίνειας και ‘καταδύσεις’ εσωτερικής αναζήτησης. Η χαρτογράφησή της συχνά γίνεται αόρατη ή μυστική.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Ο καθένας μας που επικοινωνεί τις σκέψεις του μέσω της γραφής, χρησιμοποιεί τις λέξεις σαν πολύτιμα εργαλεία του ! Είναι ο θίασός του! Οι πρωταγωνιστές και οι κομπάρσοι του ! Οφείλει να τις διαλέγει προσεκτικά. Αν δεν θέλει να αισθάνεται υπηρέτης των λέξεων ο συγγραφέας, τότε δύναται να γίνει κάτι σαν σωστός διαχειριστής των εννοιών τους.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Όλοι οι συγγραφείς και ποιητές, τους οποίους θαυμάζω, διαβάζω, μελετώ και καταφεύγω. Και είναι όντως από τα λίγα που μας μένουν να κάνουμε προς τέρψη και καλλιέργεια ψυχική και πνευματικη, σ΄έναν κόσμο επιτάχυνσης και κατανάλωσης γυρω μας.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Τι σημασία έχει, τάχα; Αφού κάθε φορά που αρχίζω να γράφω μοιάζει σαν να είναι η πρώτη. Κι έτσι πρέπει, γιατί αρχίζοντας κάτι νέο στο γράψιμο, αυτό οφείλει να έχει την φρεσκάδα της πρώτης φοράς.
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν;
Η προσδοκία.
Και η θέση του συγγραφέα;
Η ματαιοδοξία (;) για κάτι το καλύτερο.
Πρόσφατο έργο σας;
Η συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο : ‘ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ’ εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ
Το κέντρο βάρος του;
Η εσωτερική μου ανάγκη να εκφράσω και να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου. Οι συνάνθρωποι και οι χαρακτήρες τους. Οι αντιδράσεις και τα κρυφά τους συναισθήματα καθώς και η ζωγραφική και ποιητική πλευρά τους.
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Καθημερινοί και απλοί… « …ξεδιπλώνονται, παλεύουν με τους αθέατους δαίμονες του φόβου και της αγάπης, ενώ παράλληλα αναζητούν τα ποθητά μονοπάτια δικαίωσης και λύτρωσης…» ( από το οπισθόφυλλο του βιβλίου ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ).
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
…είθε να καλοταξιδεύει στη θάλασσα της λογοτεχνίας, για προορισμούς καλής επικοινωνίας και καλωσορίσματα από τους αναγνώστες του.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Ο συγγραφέας δίνει τον ρόλο, σαν σκυτάλη στους ήρωές του, οι οποίοι με τη σειρά τους ζωντανεύουν το δημιούργημά του.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Κάθε άλλο. Συμβαδίζουν απρόσκοπτα. Ας σκεφτούμε τον Πλάτωνα και τον μύθο του σπηλαίου. Τον Χριστό και τις παραβολές. Τους μύθους του Αισώπου και του Λαφονταίν. Η μυθοπλασία διανθίζει τα κείμενα, ώστε να γίνονται περισσότερο ευχάριστα και κατανοητά και μοιάζει σαν μικρή όαση αναψυχής.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Η λογοτεχνία και η γλώσσα θα κυριαρχούν έστω κι αν φαίνεται ότι έπονται. Και τούτο γιατί αφήνουν περιθώρια στο όνειρο και την φαντασία. Η εικονοποίηση φτωχοποιεί την φαντασία κι απομακρύνει το όνειρο. Χωρίς αυτά η Τέχνη αποδυναμώνεται. Οι εραστές της λογοτεχνίας και της γραφής θα θεωρούμε την εικονοποίηση όμορφο συμπληρωματικό στοιχείο, αλλά όχι καταλυτικό.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Πολλά και κρυμμένα στην πίσω πλευρά του φεγγαριού. Αναζητήστε τα !
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…:
Συνίσταται από : «…Άρθρα που προπορεύονται σαν κήρυκες, ντυμένοι με υπέροχα στιχάρια και πανοπλίες από φίνο ατσάλι…Ουσιαστικά, ωραία στην όψη και στο παράστημα … μαζί τους πορεύονταν οι Αντωνυμίες, κρατώντας την ουρά των φορεμάτων των κυρίων τους … παραπίσω έρχονταν τα Επίθετα, σαν υπηρέτες ή δορυφόροι των Ουσιαστικών … κάπου δέκα πήχεις πιό μακριά έρχονταν τα Ρήματα, που ήταν κάποιο κύριοι, όσο πιο παράξενοι και θαυμαστοί μπορεί να συλλάβει η φαντασία…» ( Απο το ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΑ & ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ του Μ.Π.Γαλδός εκδ. Βιβλιοπέλαγος )
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
« Υπάρχει ένας άλλος κόσμος , αλλά είναι μέσα σ΄ αυτόν». (Πωλ Ελυάρ).
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Είναι πολλά που λείπουν από τον κόσμο μας. Τα περισσότερα συναισθηματικής φύσεως και υφής και όχι υλικά. Θα διάλεγα – αν μπορούσα -να προσφέρω περισσότερη ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπο και αγάπη προς το φυσικό και ζωικό περιβάλλον.
Η δύναμη του βιβλίου συνίσταται;
Πρωτίστως στους δημιουργούς και τους αποδέκτες – αναγνώστες. Στην συνέχεια έρχονται οι εκδοτικοί οίκοι, που φροντίζουν για την ελκυστική του εμφάνιση, τα βιβλιοπωλεία και τα τελευταια χρόνια οι Λέσχες Ανάγνωσης.
Αντί βιβλίου τι;
…αντί του ενός τα πολλά βιβλία. Είναι αναντικατάστατα.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
« Όσοι στην αυταπάτη / βυθίζουν τα όνειρα / υπνοβάτες γίνονται / και ακολουθούν τη λιτανεία / του αγίου τέρατος / ημών τε και υμών »
( ΑΜΜΟΘΙΝΕΣ Ποιήματα, Μαργαρίτα Κοντού εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ )
Κι ένας αγαπημένος;
«Με ρίζες έμαθα να γράφω / και κλαδεύω τώρα λέξεις / με χώμα έμαθα να σβήνω / και λιπαίνω τώρα ιδέες / με άνθη έμαθα ανάγνωση / και μυρίζω τώρα γνώση…» ( ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ Αθανάσιος Βαβλίδας, εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ).
Πηγή φωτογραφιών- βιογραφικού: Εκδόσεις Βακχικόν
1. Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα
