Η Μαριάννα Αβούρη παρουσιάζει το νέο της βιβλίο “Όλα αυτά που αγαπώ”, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1972 στην Αθήνα. Εργάζεται ως κειμενογράφος και μεταφράστρια. Το 2018 εξέδωσε την ποιητική συλλογή για παιδιά: Τα «π», τα «φ», τα πώς και τα γιατί, από τις εκδόσεις Βακχικόν, που έτυχε ζεστής υποδοχής. Αγαπά την ποίηση και τη μικρή λογοτεχνική φόρμα, και ενθουσιάζεται κάθε φορά που κάποιος μπορεί να χωρέσει τα πιο σπουδαία πράγματα στους πλέον λιλιπούτειους τόπους. Ιδιαίτερη σχέση έχει και με τη μουσική, την οποία θεωρεί προϋπόθεση για τη συναισθηματική της επαφή με τον κόσμο. Η ενασχόλησή της με τη στιχουργική μετράει ήδη αρκετά χρόνια και στο ενεργητικό της έχει αξιόλογες συνεργασίες με μουσικούς και συνθέτες, σε παραγωγές για παιδιά αλλά και ενήλικες.
Τι γυρεύουν τα φωνήεντα στο πεντάγραμμο;
Ποιος μπέρδεψε τα πινέλα με τα μολύβια;
Και πότε η γνώση έγινε τόσο αστεία υπόθεση;
Όλα αυτά που αγαπώ, στριμωχτήκανε εδώ
στο δικό μου το μυαλό…
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Θα ήταν οπωσδήποτε τα εξής δύο: το θαυμαστικό (!) για όλα όσα με αγγίζουν, με γεμίζουν ή και με ξεχειλίζουν ακόμα, και τα
αποσιωπητικά (…) για όλα όσα έπονται, υπονοούνται, σωπαίνουν ή βροντοφωνάζουν.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…
…στην αλήθεια του καθενός. Και στο μεγαλείο της ψυχής που κρύβεται ενδεχομένως πίσω της.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Το ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ, Καθώς ψυχορραγώ του Ουίλλιαμ Φώκνερ, Τυφλότητα του Ζοζέ Σαραμάγκου.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο;
Το 2015, μια αλλαγή πορείας στη ζωή μου, μια αναθέρμανση της σχέσης μου με τις τέχνες, και μια συνειδητή στροφή προς τη δημιουργική μου πλευρά.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Δεν με οδήγησε στη συγγραφή αυτή καθαυτήν, διότι η συγγραφή προϋπήρχε. Όμως κατάφερε να τη βγάλει τόσο απ’ το συρτάρι όσο και απ’ τις γωνίες του μυαλού μου.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Εφόσον η συγγραφή είναι πιστή στο τι και ποιον υπηρετεί, αναμφίβολα εκεί θα οδηγήσει.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Δεν θα απέδιδα στον συγγραφέα την ιδιότητα του θεράποντος, μολονότι δεν αμφισβητώ τη θεραπευτική αξία της καλής λογοτεχνίας. Αντ’ αυτού θα επέλεγα το «μαέστρος», που επιτρέπει μια μεγαλύτερη ελευθερία.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Οι δικοί μου άνθρωποι· οι ερασιτέχνες που εικονογράφησαν τα δυο μου βιβλία. Στο πρώτο, τα παιδιά μου. Στο δεύτερο, η πολυαγαπημένη μου φίλη Μάιρα Ευαγγελίδου, που δυστυχώς έφυγε πρόωρα απ’ τη ζωή.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Ενθουσιασμός αλλά και αγωνία. Κι αν η έμπνευση δεν έρθει με φόρα;
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν;
Στην επικεφαλίδα, σε κάθε γραμμή, καθώς στην υπογραφή.
Και η θέση του συγγραφέα;
Από ψηλά, εν είδει ψυχικής αιώρησης.
Πρόσφατο έργο σας;
Ένα βιβλίο με ποιήματα για παιδιά με τίτλο: Όλα αυτά που αγαπώ.
Το κέντρο βάρος του;
Η μετάβαση σε έναν κόσμο αφθονίας.
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Τα μικρά παιδιά.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
…είναι τρυφερό και ειλικρινές.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Η πρώτη θέση ανήκει αδιαμφισβήτητα στους ήρωες, δηλαδή στα παιδιά.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Όχι ακριβώς. Η μυθοπλασία πάντοτε βασίζεται σε κάτι πραγματικό, και η πραγματικότητα πάντοτε εμπεριέχει μια μικρή
έστω δόση μυθοπλασίας. Γιν-Γιανγκ.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Δύσκολη, αλλά όχι ανέφικτη. Η λογοτεχνία έχει ήδη αρχίσει να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και θα συνεχίσει ακάθεκτη, ιδανικά διατηρώντας μέσες-άκρες την ταυτότητά της.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Δύσκολα βιώματα και απώλειες που εν γνώσει του ένας συγγραφέας αγγίζει επιδερμικά μόνο.
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…:
…από μια ιστορία που πρέπει πάση θυσία να ειπωθεί.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας. 1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
Σε ματιές κι ανάσες. Και σε όλες τις μπλε αγκαλιές.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Τη δυνατότητα όσο μεγαλώνουμε, να μεγαλώνει μαζί μας κι ο μικρόκοσμός μας.
Η δύναμη του βιβλίου συνίσταται;
Στο συναίσθημα πίσω από τις λέξεις, και στην εικόνα μπροστά απ’ αυτές.
Αντί βιβλίου τι;
Μουσική μετά στίχων.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
«Τελικά τι ζητάει ο άνθρωπος; Έναν ορίζοντα για να εναποθέσει
τις ελπίδες του». (Δικό μου).
Κι ένας αγαπημένος;
«Σε κοίταζα μ’ όλο το φως και το σκοτάδι που έχω» (Γ. Σεφέρης)
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Μαριάννα Αβούρη – Εικονογράφηση: Μάιρα Ευαγγελίδου – Χρονολογία – Σεπτέμβριος 2022 – Είδος; Παιδική ποίηση:
ISBN: 978-618-5662-88-2 – Σελίδες 64
Οπισθόφυλλο βιβλίου:
Το Όλα αυτά που αγαπώ είναι ένα έργο γεμάτο τρυφερότητα, ζωντάνια, και χιούμορ. Στα ποιήματα της συλλογής αυτής, τα παιδιά διασχίζουν το κατώφλι των συναισθημάτων και της γνώσης, για να σκαρώσουν έναν δικό τους «μεγάλο» κόσμο.
Κατάλληλο για παιδιά και για όσους αρνούνται πεισματικά να μεγαλώσουν.
Πηγή βιογραφικού και φωτογραφιών: Εκδόσεις Βακχικόν
