Η Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου αν και νέα στον λογοτεχνικό στίβο έχει συγκεντρώσει αρκετές περγαμηνές για το έργο της. Έχει αποσπάσει βραβεία, επαίνους και διακρίσεις από τη συμμετοχή της σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ έχει πλήθος συμμετοχών σε συλλογικά έργα. Η πρώτη επαφή της με το αναγνωστικό κοινό πραγματοποιήθηκε το 2019 με την ποιητική συλλογή “Αντιθέσεις”, από τις εκδόσεις Πηγή και στέφθηκε με θερμή υποδοχή. Σήμερα, επανέρχεται με την ποιητική συλλογή “Μεσοδιάστημα” όπου παρουσιάζει ένα μωσαϊκό ποιημάτων με πολύπλευρη θεματική και πολυποικιλότητα στην ποιητική έκφραση.
Είναι η ζωή τρία αποσιωπητικά/ανάµεσα σε δυο ανθρώπους,/σε δυο ηµεροµηνίες,/σε δυο στιγµές./Είναι η ζωή µας ένα µεσοδιάστηµα…/Ένα πέρασµα, από µια στιγµή, σε κάποια άλλη./Μια µετάβαση από το τώρα στο άγνωστο.
Από την ποιητική συλλογή Μεσοδιάστημα, εκδόσεις Πηγή
Η Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου γεννήθηκε το 1992 στην Πρέβεζα, όπου ζει έως σήμερα και εργάζεται ως φιλόλογος μέσης εκπαίδευσης. Πολυπράγμων και ως πολίτης, ασχολείται με τα κοινά κατέχοντας τη θέση συμβούλου δημάρχου για πολιτιστικά θέματα. Διδάσκει δημιουργική γραφή σε παιδιά, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά ενώ επιμελείται και παρουσιάζει τη λογοτεχνική εκπομπή “Αντιθέσεις” στον δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό Πρέβεζας.
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Αγαπώ τα σημεία στίξης και δεν είναι λίγες οι φορές που πρωταγωνιστούν στα ποιήματά μου. Αν κάποιο από αυτά με χαρακτήριζε, θα έλεγα με βεβαιότητα πως είναι το ερωτηματικό. Η απορία, ο προβληματισμός, η αναζήτηση της ουσίας των πραγμάτων ή καταστάσεων με σαγηνεύουν!
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
Σε αυτή την ερώτηση νιώθω πως θα αδικήσω πολλά έργα υψίστης σημασίας. Δεν θα αναφερθώ στα δυνατά έργα, αλλά σε όποια από αυτά ανασύρω πρώτα την δεδομένη στιγμή από την μνήμη μου. Οι τρεις ποιητικές συλλογές του Καρυωτάκη, η Ανορεξία της Ύπαρξης της Ρουκ, το έργο συνολικά της Κικής Δημουλά δεν γίνεται να μην αναφερθούν!
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Ο δρόμος της συγγραφής είναι ένας δρόμος μοναχικός και ταυτόχρονα πολυσύχναστος. Ο συγγραφέας μοιάζει σαν τους περαστικούς που με ακουστικά στα αυτιά και χέρια στις τσέπες, βολτάρουν σε κεντρικότατα και πολυσύχναστα σημεία των πόλεων. Η μοναχικότητα μας φέρνει αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό. Θέλοντας και μη, με εκείνον θα συνομιλήσουμε, θα νευριάσουμε, θα απογοητευτούμε. Ή θα τον επιβραβεύσουμε, θα τον ενθαρρύνουμε. Συνεπώς, η συγγραφή είναι ένας καθρέφτης που διαφαίνονται όμως τα μύχια της ψυχής μας. Γράφοντας μας γνωρίζουμε καλύτερα.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με την συγγραφή στα μαθητικά μου χρόνια, προς το τέλος του Γυμνασίου. Η αγάπη μου για την λογοτεχνία ήταν έκδηλη και μια μέρα επιστρέφοντας από το σχολείο προσπαθούσα να αντλήσω μανιωδώς έμπνευση από ό,τι κι αν έβλεπα. Κι έτσι κάπως γεννήθηκαν τα «Μουτζουρωμένα πρόσωπα», ποίημα που συμπεριλαμβάνεται στην πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Αντιθέσεις».
Πρόσφατο έργο σας;
Το δεύτερο ποιητικό μου πόνημα από τις εκδόσεις Πηγή έχει τον τίτλο «Μεσοδιάστημα». Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι ένα μεσοδιάστημα, ένα πέρασμα! Στις σελίδες του θα διαβάσετε ποιήματα ελεύθερου στίχου κατά βάση, αλλά έχω προσεγγίσει κι άλλες μορφές όπως έμμετρα, χαϊκού ή σονέτα. Η θεματολογία είναι ίδια με του πρώτου πονήματος, καθώς τα ίδια θέματα με απασχολούν και μάλλον θα με απασχολούν και στο μέλλον. Αυτά είναι κοινωνικά ζητήματα, όπως οι ανισότητες, η προσφυγιά κ.α., επίσης τα λεγόμενα ποιήματα ποιητικής, ποιήματα αφιερωμένα στην ίδια τέχνη της ποίησης και φυσικά δεν γίνεται να απουσιάζει η ερωτική ποίηση.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
… μπορεί να σε ταξιδέψει, να σε συγκινήσει, να σε προβληματίσει και να σε εμπνεύσει.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Αν με κάτι προικοδοτούσα με έναν μαγικό τρόπο τον κόσμο αυτό, θα ήταν η γνώση και η κριτική σκέψη. Η άγνοια και η ημιμάθεια λειτουργούν ως τροχοπέδη. Δεν αφήνουν περιθώρια γόνιμης αμφισβήτησης και αναθεώρησης του γίγνεσθαι. Ένας νοήμων άνθρωπος δεν έχει να φοβάται τίποτα. Αποκρυσταλλώνει, διερευνά, αποσαφηνίζει, δεν πέφτει θύμα προλήψεων, προκαταλήψεων, δεισιδαιμονιών, δεν φανατίζεται και δεν υποτάσσεται.
Μπορείτε να δείτε πληροφορίες για την ποιητική συλλογή Μεσοδιάστημα στις εκδόσεις Πηγή:
Η Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου στο διαδίκτυο: https://www.facebook.com/spyridoula.georgokitsou
Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τη Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου
Κολάζ φωτογραφιών: Άννα Ρω
