Στο σούπερ μάρκετ της Νικολέττας Σικαλιά
Το θέμα «Σούπερ Μάρκετ» είναι ένα θέμα που μου έχει δημιουργήσει πολλά επί μέρους θέματα κι αυτό βέβαια συμβαίνει επειδή κι αυτό έχει τα δικά του θέματα. Κάθε διάδρομος και ένα θέμα. Πρώτος διάδρομος, θέμα σοκολάτες, μπισκότα, κέικ, μαρμελάδες, κρουασάν λέω και λιγώνομαι, και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους σου που να περιέχει ζάχαρη και σοκολάτα.
Επειδή το έχω μελετήσει όμως πολύ αυτό το πρώτο θέμα καταφέρνω και τοποθετούμαι αρνητικά επ` αυτού παρόλο που έρχομαι σε αντιπαράθεση με το μάτι μου, που τοποθετείται θετικά επί όλων των προϊόντων ανεξαιρέτως . Το μυστικό που με βοηθάει να αντισταθώ και να ξεπεράσω αγέρωχα αυτόν τον πρώτο πειρασμό είναι απλό αλλά δεν θα σας το φανερώσω.
Η πορεία προς τον εσωτερικό κόσμο του Σούπερ Μάρκετ είναι καταγεγραμμένη στα εγκεφαλικά μου κιτάπια. Σαν άνθρωπος λοιπόν της συνήθειας , κατευθύνομαι για μια ακόμη φορά προς τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά τα οποία δεν μπορώ να προσπεράσω γιατί είναι απαραίτητα για τη σωστή διατροφή της οικογένειάς μου και βέβαια τη δική μου.
Αχ! Κάθε φορά που βρίσκομαι σ ‘ αυτόν τον χώρο θυμάμαι τον πατερούλη μου, τον καλλιεργητή κι ακούραστο, το χαρούμενο αυτοδίδακτο τραγουδοποιό, που είχε βγάλει τραγουδάκι για όλα τα ζαρζαβατικά του αλλά αυτό της ντοματούλας ήταν το αγαπημένο του και πήγαινε κάπως έτσι: ντοματούλα γινουμένη ντοματούλα γινουμένη που ν΄ τ ΄ αυλάκι σου ωρή ντοματούλα που ν ΄τ ΄αυλάκι σου. Κι είχε μια φωνή μα μια φωνή! Αυτά σκέφτομαι κάθε φορά κι αναφωνώ με γλυκό καημό και περηφάνια, «πού `σαι πατερούλη μου με τα ωραία σου!» Ο πατερούλης βέβαια δεν είναι εδώ για να βοηθήσει κι έτσι με δική μου ευθύνη και συνειδητή προσπάθεια αγοράζω τα πιο φρέσκα και ασφαλή φρούτα και λαχανικά. Το μυστικό για τις σωστές επιλογές μου είναι απλό αλλά δεν θα σας το φανερώσω.
Αφανέρωτο και το μυστικό της σωστής επιλογής των προϊόντων του δεύτερου θέματος με τα ρύζια και τα μακαρόνια και το ψωμί του τοστ και τα κορν φλέικς. Ο τρίτος διάδρομος με τα αλκοολούχα ποτά και τις μπύρες τα αναψυκτικά και τους χυμούς είναι ένα θέμα με το οποίο δεν ασχολούμαι ποτέ κι έτσι δεν έχω θέμα.
Και τώρα ερχόμαστε στα δύσκολα. Η ουρά στα τυριά!
Όλες οι ουρές είναι βαρετές, αυτές των τυριών όμως είναι οι πλέον βαρετές. Καθόλου δεν μου αρέσει να περιμένω στην ουρά για να αγοράσω τυρί. Δεν ξέρω γιατί, δεν το έχω σκεφτεί. Άμα το σκεφτώ και βρω την απάντηση δεν θα σας την πω και ξέρετε γιατί.
Το χαρτάκι με τον αριθμό προτεραιότητας μου εξασφαλίζει μεν δίκαιη εξυπηρέτηση αλλά με καθηλώνει για μερικά λεπτά στον ίδιο χώρο. Αυτό δεν το αντέχω, κι έτσι κατευθύνομαι προς τον τέταρτο διάδρομο με τις βρεφικές τροφές. Δεν αγοράζω ποτέ τίποτα από κει – τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει- αλλά μου αρέσει να θυμάμαι.
Επόμενη στάση στα ψυγεία με τα γάλατα. Τα κάθε είδους γάλατα, τις κρέμες, τα γιαούρτια, τα κρεμώδη τυριά και άλλα σχετικά. Περιττό βέβαια να σας αναφέρω πως για ακόμα μια φορά δεν πρόκειται να σας φανερώσω το μυστικό που με βοηθά να επιλέξω τα νοστιμότερα και υγιεινότερα.
Συνήθως τα καταφέρνω και επιστρέφω έγκαιρα στο χώρο των τυριών γιατί μετράω τα μπιπ που κάνει το μηχανάκι με τους αριθμούς, κάθε φορά που αλλάζει. Μερικές φορές βέβαια τα μπερδεύω με τα μπιπ των κρεάτων και χάνω τη σειρά μου στο και ένα η στο και δύο, αλλά πάντα κάποιος ευγενής καταναλωτής θα μου παραχωρήσει τη θέση του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σιγά μην περιμένετε να σας πω.
Μόνο ο επάνω όροφος μένει πια.
Ανεβαίνω με τις κυλιόμενες σκάλες. Στην αρχή του ορόφου βρίσκεται ένα παγκάκι. Επιτέλους λίγη ξεκούραση. Πάντα μου άρεσε να χαζεύω τους ανθρώπους καθισμένη σε ένα παγκάκι. Ας με σηκώσει κάποιος!
Τα απορρυπαντικά, τα χαρτιά υγείας, οι χαρτοπετσέτες, τα σαμπουάν, οι οδοντόκρεμες, τα αφρόλουτρα, τα χαρτομάντιλα, τα υγρά μαντιλάκια, τα αντιμικροβιακά μαντιλάκια, τα καλαμάκια κι ένα σωρό τζίτζιλα μίτζιλα είναι εύκολη δουλειά που την τελειώνω γρήγορα και το ξέρω πως θα σας φανεί παράξενο αλλά εδώ δεν υπάρχει κανένα μυστικό να σας φανερώσω.
Η ουρά στα ταμεία δεν είναι ποτέ πολύ μεγάλη, ίσως επειδή πηγαίνω μέρες που δεν έχει πολλή κίνηση κι έτσι τελειώνω αρκετά γρήγορα. Τώρα τελευταία ανακάλυψα και τη δυνατότητα αποστολής στο σπίτι και βέβαια εννοείται πως χαίρομαι τα οφέλη αυτής μου της ανακάλυψης. Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι πως αν και βρίσκω πάντα ένα μυστικό, όπου χρειάζεται, για να κάνω τη ζωή μου πιο εύκολη, δεν έχω δυστυχώς καταφέρει ακόμα να βρω έναν τρόπο ώστε να μην κουράζομαι. Θα τον βρω όμως, πού θα μου πάει, αρκεί να προσπαθήσω. Ίσως φταίει η συνήθεια, ίσως η διαρκής προσπάθεια, ίσως τα πολλά μυστικά. Ίσως αν τα αποκάλυπτα να ήταν όλα πιο εύκολα. Αλλά πάλι, δεν έχω άλλα μυστικά, αυτά είναι, κι αν τα φανερώσω τι άνθρωπος θα είμαι χωρίς τα μυστικά μου; Δεν μπορώ να τα φανερώσω, λυπάμαι. Μπορώ όμως να σας δώσω μια βοήθεια για να τα βρείτε μόνοι σας ή για να σας μπερδέψω, αρκεί να σας πω, πως το καλύτερο μυστικό είναι εκείνο, το κενό περιεχομένου.
Αντί βιογραφικού: Είμαι η Νικολέττα Σικαλιά και λέω ΝΑΙ σ’ αυτή και σε κάθε άλλη ζωή!
