Τριανταφύλλου Αλίνα: Το όνομά μας είναι Κατερίνα

Οπισθόφυλλο: Τριανταφύλλου Αλίνα, Το όνομά μας είναι Κατερίνα, εκδόσεις Γκοβόστη.

Η ποιητική συλλογή Το όνομα μας είναι Κατερίνα αποτελείται από δυο ενότητες. Η πρώτη ενότητα περιέχει 20 ποιήματα και η δεύτερη 25. Το σύνολο, λοιπόν, είναι 45 ποιήματα.
Η πρώτη ενότητα ανοίγει με στίχους της Κατερίνας Γώγου και δίνει το στίγμα. Το ποιητικό εγώ, η Κατερίνα, είναι ακόμα συγκεχυμένο, συγχωνευμένο. Κυοφορεί. Μια δεύτερη Κατερίνα, η οποία αποκτά δική της ποιητική φωνή στη δεύτερη ενότητα. Οι στίχοι του Νίκου Εγγονόπουλου ονοματίζουν τις γυναίκες που αγαπούμε και δείχνουν το δρόμο. Οι νοσταλγοί τις ονομάζουν Κατερίνα. Έτσι, στη δεύτερη ενότητα, το παρελθόν ενσωματώνεται στο παρόν και συνυπάρχει μαζί του.
Στην πρώτη ενότητα, τα αντικείμενα είναι ακόμα ενωμένα. Κρίσιμη καμπή το ξημέρωμα της 18ης Νοεμβρίου 1974. Ημέρα τοκετού. Το νεογέννητο περνά τις δικές του περιπέτειες ώσπου να βρει τη δική του Λευκή Σελίδα για να εκφραστεί και να υπάρξει.
Έχει, όμως, ήδη σχηματίσει σχέση με το αρχικό αντικείμενο, την πρωταρχική Κατερίνα, η οποία δεν απουσιάζει στη δεύτερη ενότητα της συλλογής. Έχει εσωτερικευτεί. Έχει ήδη επηρεάσει τη σκέψη και τον ψυχισμό της νέας Κατερίνας.
Εκείνη, μέσα από το δικό της πλέον βλέμμα, βλέπει τον κόσμο και στοχάζεται. Συνομιλεί με Έλληνες ποιητές και τη Βιρτζίνια Γουλφ. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Αγαπά και απογοητεύεται από την αγάπη. Απομυθοποιεί τον άντρα και συνεχίζει. Η πορεία είναι αναγκαστικά μοναχική μ’ έναν και μοναδικό προορισμό.
Η ποιητική συλλογή Το όνομα μας είναι Κατερίνα αποτελεί μια ωδή σ εκείνους τους ανθρώπους που μας καθορίζουν ανεξίτηλα. Χαράζονται μέσα μας είτε το θέλουμε είτε όχι. Κουβαλάμε το όνομα τους μαζί με το δικό μας. Στη συλλογή, αναγνωρίζεται η ώσμωση. Και ταυτόχρονα επιχειρείται ο οδυνηρός διαχωρισμός, η αναγνώριση ότι πρόκειται για δυο διαφορετικά υποκείμενα, με τη δική του υπόσταση το καθένα. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να συνυπάρχουν αλλά ταυτόχρονα και η καθεμία μόνη της θα πορευτεί.
Τα ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας πολύ ταραγμένης περιόδου της ζωής μου. Αποτυπώνουν προσωπικό βίωμα. Αυτό, όμως, που έχει σημασία και μ ενδιαφέρει πρωτίστως, είναι ο αναγνώστης να βρει τη δική του Κατερίνα. Το δικό του αντικείμενο που τον καθόρισε. Να πορευθεί μαζί του, να προσπαθήσει να το γνωρίσει και να το κατανοήσει. Έτσι, μπορεί να φτάσει πιο κοντά στον ίδιο του τον εαυτό.

Θα είμαστε πάντα πρώτες −το ξέρω πια καλά− φάροι άπιαστοι και μακρινοί πάνω μου να σκάνε τα κύματα λίγο πριν το θαμπό σου φως χαράξει την πορεία (Από το ποίημα «Πρωτότοκες»)