Η Φωτεινή Μυλωνά Ραΐδη γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Κάποια στιγμή, στα νιάτα της, το εγκατέλειψε πιστεύοντας για πάντα. Πολύ γρήγορα όμως διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε άλλος τόπος ιδανικότερος απ’ αυτόν για να κάνει την έξοδό της κι επέστρεψε. Διάλεξε να γίνει δασκάλα για να είναι κοντά στα παιδιά. Αυτά φρόντισαν να διατηρήσει ατόφια την αλήθεια της και αυθεντικά τα συναισθήματά της. Τα πρώτα της βιβλία ήταν για κείνα, με τα πιο πολλά να αφορούν τα παιδιά των πρώτων τριών τάξεων του δημοτικού σχολείου: “Είμαι η Αλίκη”, “Ο Μάριος κι η αλεπουδίτσα του”, (μία σειρά από έξι βιβλία με διαφορετικούς το καθένα τίτλους), “Μου αρέσει να ταξιδεύω”, “Το μαγικό κουμπί”. Δύο από αυτά έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς. Το ένα από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και το άλλο από τη Γυναικεία λογοτεχνική συντροφιά. Διηγήματά της επίσης έχουν επιλεγεί για τις συλλογές: “Θα ‘θελα τόσα να σου πω, μπαμπά!” και “Ιστορίες που γράφει η ζωή”. Με τα δυο της νεανικά μυθιστορήματα, “Νέα σελήνη” και “Καλημέρα, θάλασσα!”. προσπάθησε να συντροφέψει τα παιδιά, που τόσο αγάπησε, στο δύσκολο δρόμο της ενηλικίωσής τους. “Η Επιστροφή” είναι το πρώτο της μυθιστόρημα για μεγάλους, ενώ το μυθιστόρημα «Δεν είναι τούτο τ’ άδικο …», κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
Επιμέλεια συνέντευξης για το Σημειωματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν;
Το θαυμαστικό της έκστασης μπρος την πάμφορτη εμπειριών και συναισθημάτων αναβλύζουσα έμπνευσή μου και το ερωτηματικό ή τα ερωτηματικά που αφυπνίζουν τη συνείδησή μου διεκδικώντας τη συμμετοχή μου στον αγώνα για το κοινό καλό.
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται…;
Στη δυνατότητα να μεταφέρει ασφαλή τη σοφία του παρελθόντος και του παρόντος στις μέλλουσες γενιές, φωτίζοντας τον δρόμο τους με προτάσεις και παραδείγματα.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο;
«Ο μικρός πρίγκηπας», για να ξεδιψώ στις πηγές της αθωότητάς του και να φρεσκάρω μέσα μου τη μνήμη των αρχετύπων μου. «Τα γράμματα σ’ έναν νέο ποιητή» του Ρίλκε, για να νιώθω, στη γαλήνη της μοναξιάς μου, τους σπόρους των εντυπώσεων ή των συναισθημάτων να ωριμάζουν μέσα μου προσμένοντας το φεγγοβόλημά τους. Ύστερα απ’ αυτά ό,τι ωραίο, μηδέ εξαιρουμένης της ποίησης, διάβασα μέχρι τώρα.
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο;
Τη στιγμή εκείνη της ζωής μου, που αν και βρέθηκα στον πάτο του πηγαδιού, με στενεμένους κι άφωτους ορίζοντες μπροστά μου και λειψό τον αέρα στα πνευμόνια μου, βρήκα τη δύναμη να φωνάξω «Έλεος!» και να αναζητήσω βοήθεια. Ήταν η στιγμή που αποφάσισα να γνωρίσω τα βύθια του εαυτού μου μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή;
Δε με οδήγησε. Αντίθετα μου θύμισε την απαρνημένη για χρόνια, χάρη των προτύπων του μικρόκοσμου της επαρχίας στην οποία ζούσα, ανάγκη μου να γράφω. Από τη στιγμή που την αποδέχτηκα και την ακολούθησα, λυτρώθηκα.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία;
Φωτίζει πλευρές του. Καθότι το υποσυνείδητο του συγγραφέα βρίσκει τρόπο, χωρίς τα διαπιστευτήρια της νόησης, και ξεπορτίζει την ώρα της συγγραφής, μέσα από τις σκέψεις των ηρώων του . Ο ίδιος το συνειδητοποιεί, όταν πια σκύβει στο κείμενό του, σαν αναγνώστης.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων;
Είναι συνθέτης τους. Τις χρησιμοποιεί, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, για να συνθέσει μ’ αυτές τα νοήματά του και να εξελίξει την ιστορία του.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι;
Όλοι μου οι αναγνώστες, ωσεί παρόντες, σε μια απαιτητική μυσταγωγία μέθεξης, όπου η συμμετοχή τους είναι ουσιαστική κι απαραίτητη.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα;
Ήταν, θυμάμαι, μια ενστικτώδης κίνηση, τόσο πηγαία, που ούτε καν με απασχόλησε. Τι πιο φυσικό απ’ το να τη γεμίσω. Ήμουνα μαθήτρια της Στ΄ Δημοτικού τότε κι είχα την τύχη ο δάσκαλός μου να είναι ποιητής.
Η θέση του αναγνώστη σε αυτήν;
Είναι μια επίκληση συμμετοχής, θαρρώ, από πλευράς του συγγραφέα σε κείνον. Είναι σαν να του δίνει (ο συγγραφέας) τον χώρο και τον χρόνο για να καταθέσει τα συναισθήματά του και την κρίση του.
Και η θέση του συγγραφέα;
Όταν έχει έμπνευση είναι μέγιστη αναγκαιότητα. Αν όχι…, δεν υπάρχει λόγος να βασανίζεται μπρος σ΄ αυτή!
Πρόσφατο έργο σας;
«Δεν είναι τούτο τ’ άδικο …», εκδόσεις Υδροπλάνο.
Το εφαλτήριο για τη δημιουργία του;
Η ανάγκη μου να αγγίξω το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου, μέσα από τον σχετικά πρόσφατο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας, την περίοδο 1940-1944, ακουμπώντας με δέος τους τύπους των ήλων των πολιτικών μου επιλογών.
Το κέντρο βάρος του;
Το κέντρο βάρος του εστιάζεται στον Άνθρωπο. Τον Άνθρωπο που αγωνίζεται για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη σε έναν αγώνα όπου ο εχθρός δεν είναι μόνο αυτός που έρχεται απ’ έξω… Είναι και το φίδι που σούρνεται κοντά του, άλλοτε με του συγχωριανού τη μορφή κι άλλοτε με του λύκου την προβιά.
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο;
Άντρες και γυναίκες από κάθε κοινωνικό στρώμα και ηλικία. -Με ευαισθησία κι αξιοπρέπεια αγγίζεται και το θέμα του διαφορετικού ερωτικού προσανατολισμού, σε μια εποχή κυριαρχίας των στερεοτύπων- Η συγγραφέας εισδύει στον ψυχισμό των ηρώων της και την κοσμοθεωρία τους ένθεν κακείθεν. Ιδιαίτερη θέση κατέχει το δίπολο μάνας και νεαρής γυναίκας-συζύγου.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…
Αισθάνθηκα ιδιαίτερη συγκίνηση που λειτουργήθηκα στον Ναό του Αγώνα τους, βροντοφωνάζοντας το αρχαιογέννητο «Χαίρε!» σε κάθε έναν νεκρό. Τους όφειλα, θεωρώ, αυτή την τιμή. Την ίδια συγκίνηση ένιωσα, επίσης, περιγράφοντας σκηνές της καθημερινής ζωής τους, γεμάτες από τρυφερότητα κι ανθρωπιά.
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη;
Ο ήρωας φυσικά! Μ’ αυτόν ζει και συνδιαλέγεται ο αναγνώστης, όσο κρατάει η ανάγνωση του βιβλίου.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις;
Αν η Μυθοπλασία αρδεύεται από την Πραγματικότητα όχι. Διαφορετικά μιλάμε για άλλου είδους λογοτεχνία. Στο χώρο της φαντασίας…
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης;
Γεγονός είναι ότι η εισδοχή της εικόνας στη ζωή μας, όπως συμβαίνει, συνήθως, με κάθε καινούριο πράγμα, υπήρξε κατακλυσμιαία. Όμως, θεωρώ ότι αυτό είναι πρόσκαιρο. Γρήγορα θα καταλαγιάσει. Το βιβλίο εξακολουθεί και θα εξακολουθήσει να είναι εργαλείο μάθησης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Γιατί όχι κι εργαλείο αγωγής της ψυχής, προσφέροντάς μας συγκίνηση κι ευχαρίστηση.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή;
Είναι τόσα πολλά, που αδυνατώ να γίνω μέτοχός του. Αρκούμαι σ αυτά που μπορώ.
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…;
Στο ταλέντο του, τις ευαισθησίες του δηλαδή, που προσδιορίζουν την επιλογή του ν’ αποτυπώνει στο χαρτί τις σκέψεις και τις ιδέες του.
Στον πλούτο, που διαρκώς συσσωρεύει μελετώντας σημαντικά έργα του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος. Στην βαθιά γνώση του εαυτού του.
Στην καλλιέργεια του εσωτερικού του κόσμου Και στο αξιακό του σύστημα.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας;
Το όραμά μου μόνο μ’ αγώνα συμμετοχικό μπορεί να επιτευχθεί. Το αυτονόητο για μένα δεν συμπίπτει με το αυτονόητο όλων αυτών, που εξουσιάζουν πολυποίκιλα σήμερα τον κόσμο. Διεκδικώ, λοιπόν, έναν κόσμο ανθρωπιάς, δικαιοσύνης κι ελευθερίας για τους φτωχούς και
καταφρονεμένους αυτού του κόσμου, χωρίς να έχω αυταπάτες για την κατάκτησή του.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Θα τον προικοδοτούσα με Αγάπη και Σεβασμό στον Άνθρωπο και στον Πλανήτη Γη.
Η δύναμη του βιβλίου εντοπίζεται;
Στη δυνατότητά του να συνομιλεί με την ψυχή και τον νου του αναγνώστη με όρους αλήθειας. Εξαρτάται πόσο εκείνος αντέχει.
Αντί βιβλίου τι;
Προσωπικά δεν μπορώ να το αντικαταστήσω με κάτι άλλο. Όμως όταν δε διαβάζω επιλέγω να περπατήσω στην άκρη της θάλασσας.
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος;
«Τις ιδέες μου όλες ενησιώτισα
Στη συνείδησή μου έσταξα λεμόνι». (Ελύτης)
Κι ένας αγαπημένος;
«Αιέν αιέν και νυν και νυν τα πουλιά κελαηδούν
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το τίμημα».(Ελύτης)
Ταυτότητα βιβλίου:
Δεν είναι τούτο τ’ άδικο…
Συγγραφέας: Φωτεινή Μυλωνά Ραΐδη
ISBN: 978-618-207-149-6
Αρ. σελίδων: 534
Είδος: Ελληνική λογοτεχνία
Έτος έκδοσης: 2022
Εξώφυλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 14 x 21
€14,90 – €13,41
Πηγή βιογραφικού: https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=17073
Πηγή πληροφοριών – φωτογραφιών:
Παραπομπή (1): Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα
