Δήμητρα Παλαπάνη: “Στις ράγες”, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών
Νέα παιδιά γεμάτα σφρίγος
Πήραν το δρόμο της επιστροφής
με άσπρα βότσαλα στην τσέπη
Το λευκό μαντήλι του αποχωρισμού
έγραφε με ανεξίτηλο μελάνι
” Πάρε με, όταν φτάσεις”
Κι ήταν το στερνό φιλί της μάνας
Γαλάζιο φυλακτό στον κόρφο
του παιδιού της
Τρέχει το τρένο στις ράγες του χαμού
“Πάμε κι όπου βγει”, είχαν πει
Έτσι όρισαν
τη ράγα της ζωής και του θανάτου
Κι έμειναν άδειες οι αγκαλιές
την τελευταία νύχτα
του Φλεβάρη
Πέτρωσαν οι δείκτες του ρολογιού
στα κέρινα βαγόνια
Άυλες έγιναν οι λέξεις της φωτιάς, το χώμα
Η ύβρις μαχαίρι κοφτερό στην πλάτη του θεριού
Κι η μνήμη θόλος της οργής, του δίκιου,
του αγώνα
Δήμητρα Παλαπάνη
Πηγή φωτογραφίας: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?search=%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CF%82&title=Special:MediaSearch&go=Go&type=image
