Η Κία Φιλιππίδου γεννήθηκε στην Καστέλα του Πειραιά, τελείωσε το Αρσάκειο Ψυχικού και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εργάσθηκε ως επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Ζει στην Αθήνα με τον σύζυγό της, Χρήστο Φλώρο, και έχει μια κόρη και δύο εγγονούς. Τον Οκτώβριο του 2021 εκδόθηκε το μυθιστόρημά της με τίτλο Η καλοσύνη αιωρείται πάνω από δυο καρβέλια ψωμί και ένα γέρικο κουνέλι από τις εκδόσεις Θερμαϊκός, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε το ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ ΝΟΥΑΡ από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με σημεία στίξης θα ήταν; Μόνο ερωτηματικά και θαυμαστικά!
Η ανυπέρβλητη δύναμη του λόγου βασίζεται… Στο ότι μέσω του λόγου διαμορφώνουμε τις σκέψεις μας, καταλαβαίνουμε και ορίζουμε τα συναισθήματά μας, χτίζουμε το υπερεγώ μας, ανακαλύπτουμε τα βάθη της συνείδησης μας.
Τα πιο δυνατά έργα στο αναγνωστικό σας καταθετήριο; Φαντάζομαι ότι τα πιο δυνατά είναι αυτά που μού εμφανίζονται σαν αυτονόητη απάντηση, χωρίς αναζήτηση και σκέψη και είναι: «Ανεμοδαρμένα ύψη» της Έμιλι Μπροντέ, «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ» του Καρόλου Ντίκενς, «Ο Θεός των μικρών πραγμάτων» της Αρουντάντι Ρόι, «Ιουλιανός ο Παραβάτης» του Γκορ Βιντάλ, «Η τετραλογία της Νάπολης» της Elena Ferrante, η τετραλογία «Τα παιδιά από το Αρμπάτ» του Ανατόλι Ριμπακώφ, Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρυ, «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» της Άγκαθα Κρίστι, «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλευ» και «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» της Πατρίτσιας Χάισμιθ», η τριλογία «Millenium» του Στιγκ Λάρσον, «ο Γιος» του Τζο Νέσμπο» «Ο Πάπυρος» της Ιρένε Βαγιέχο, «η Λωξάντρα» και το «Σαν τα τρελά πουλιά της Μαρίας Ιορδανίδου, η τριλογία: «η αναζήτηση» -«η ανατροπή» -«η αναλαμπή» του Νίκου Θέμελη, «Παν ντ’ επίς» της Μαντώς Φλώρου, «Σουέλ» της Ιωάννας Καρυστιάννη, «ο Φοίνικας» του Χρήστου Χωμενίδη, «Περί της εαυτού ψυχής» του Ισίδωρου Ζουργού, «Το Προσχέδιο» του Νικόλα Χρηστάκη, «Ο πολιτισμός των Φαντασμάτων» του Γιώργου Χατζηστεργίου, «Τα δύο δώρα» του Γιώργου Μητά, «Το Σχέδιο» της Κατερίνας Μαλακατέ, και αν συνεχίσω δεν θα χωρέσουν στη συνέντευξη…
Ένα προσωπικό θετικό – αρνητικό σημείο ορόσημο; Ο θάνατος του πιο αγαπημένου μου θείου, του αδελφού της μητέρας μου, όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών. Τελείωσε η εφηβεία μου και ήρθα αντιμέτωπη με την σκληρότητα της πραγματικότητας και την ανάγκη μου να την κατανοήσω, να την απαλύνω και να την χρωματίσω σε απόχρωση που να μου ταιριάζει.
Μπορεί αυτό να σας οδήγησε στη συγγραφή; Όχι, στη συγγραφή με οδήγησε ο αιφνίδιος θάνατος της μητέρας μου, πολλά χρόνια αργότερα. Το πρώτο βιβλίο μου που έχει τίτλο «Η καλοσύνη αιωρείται πάνω από δυο καρβέλια ψωμί και ένα γέρικο κουνέλι» δημιουργήθηκε στο μυαλό μου αμέσως μετά το θάνατο της, αλλά γράφτηκε δεκαεφτά χρόνια μετά.
Ο δρόμος της συγγραφής χαρτογραφεί τον δρόμο προς την αυτογνωσία; Είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για την αυτογνωσία.
Είναι ο συγγραφέας θεράπων των λέξεων; Μάλλον οι λέξεις είναι οι θεραπαινίδες του συγγραφέα.
Οι συνταξιδιώτες στο συγγραφικό σας ταξίδι; Όλα τα πρόσωπα που έχω αγαπήσει ή μισήσει, καθώς και κάποια που απλά έχω συναντήσει, αποδομούνται και αναδομούνται συνεχώς, δανείζοντας τα χαρακτηριστικά τους στους ήρωες-συνταξιδιώτες μου, πρωταγωνιστώντας σε ιστορίες που «γράφω» νοερά ή σε χαρτί.
Η πρώτη φορά απέναντι στη λευκή σελίδα; Ήταν στο δημοτικό, δεν τη θυμάμαι. Το γεγονός ότι δεν γέμισα τη λευκή σελίδα, εκείνη την πρώτη φορά που σκέφτηκα να γράψω, οφείλεται στο ότι η συγγραφή απαιτεί αφοσίωση και δέσμευση, που εγώ δεν μπόρεσα να της διαθέσω σε μικρότερη ηλικία.
Η θέση τού αναγνώστη σε αυτήν; Η θέση του αναγνώστη είναι ακριβώς στο κέντρο της λευκής σελίδας. Ότι γράφεται πάνω της σε κείνον απευθύνεται. Είναι συμμέτοχος από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου και ας μην το ξέρει.
Και η θέση του συγγραφέα; Απλωμένος στη λευκή σελίδα, προσπαθεί να γεμίσει κάθε άκρη της και να τη δει να καθρεφτίζεται πάνω του.
Πρόσφατο έργο σας; ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ ΝΟΥΑΡ
Το κέντρο βάρος του; Η ψυχολογία και η συμπεριφορά των ανθρώπων της διπλανής πόρτας όταν έρχονται αντιμέτωποι με το απροκάλυπτο κακό.
Οι ήρωές του στον χώρο και τον χρόνο; Το δεύτερο καλοκαίρι της πανδημίας, λίγο μετά τη στιγμή που η Ελλάδα άρχισε να ελπίζει σε καλύτερες μέρες, παρακολουθούμε τους βασικούς ήρωες να ταξιδεύουν στις Κυκλάδες, από νησί σε νησί, κυνηγημένοι από ανθρώπους που δεν μπορούν να εντοπίσουν. Το βιβλίο αρχίζει με τη Ντίντα, φαρμακοποιό, εθελοτυφλούσα μέσα σε μια καθημερινότητα σκεπασμένη από ένα ροζ σύννεφο, που ξαφνικά διαλύεται, αναγκάζοντάς την να δει όσα δεν ήθελε να ξέρει.
Ο Ορφέας, ένας cool αρχιτέκτονας, προσπαθώντας να κάνει καλά τη δουλειά του, έρχεται σε επαφή με εγκληματίες που έως τότε δεν πίστευε ότι υπήρχαν εκτός κινηματογράφου.
Ο Λεωνίδας, είναι δημοσιογράφος, αμφιλεγόμενος και δυναμικός, και σε αυτόν τρέχουν η Ντίντα και ο Ορφέας για βοήθεια, αλλά η εικόνα του δεν είναι καθαρή! Δεν είναι αυτός που δείχνει, όμως δεν ξέρουμε αν είναι σωτήρας ή δήμιος.
Η νεκρή αρχαιολόγος Μαριέττα, που είχε υπάρξει πανέξυπνη, έντιμη και φιλόδοξη, θα δώσει εκείνη τα κλειδιά για τη διαλεύκανση της δικής της δολοφονίας.
Τέλος κάποιοι πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας, κινούν τα νήματα των εγκληματιών και σπρώχνουν τους ήρωες της ιστορίας σε απώλειες, φυσικές και συναισθηματικές, με μόνο σκοπό την ικανοποίηση του πάθους τους για κυριαρχία. Το πάθος για κυριαρχία όμως, αποτελεί ύβρι, κι έτσι θα τιμωρηθούν όπως τους αξίζει.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι… Δύσκολο να το δω ως αναγνώστης. Πέρασα πολύ ωραία όσο το έγραφα, δεν είχα καταλάβει ότι ήταν κάτι παραπάνω από περιπέτεια στα ωραία κυκλαδονήσια. Διαβάζοντας το τώρα, από κάποια απόσταση, ανακαλύπτω πόσο ενδιαφέροντες είναι οι χαρακτήρες των ηρώων και πόση ένταση προκύπτει από τη συνύπαρξη και την τριβή τους. Εκπλήσσομαι. Μού φαίνονται σα να γεννήθηκαν με δική τους πρωτοβουλία!
Ο συγγραφέας ή ο ήρωας κατέχει την πρώτη θέση στη συνείδηση του αναγνώστη; Ο ήρωας που θα ταυτιστεί μαζί του κατέχει πάντα την πρώτη θέση. Ο συγγραφέας δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτός από τον αναγνώστη, ακόμη και όταν γράφει σε πρώτο πρόσωπο. Μπορεί στο «Ο μεγάλος Γκάτσμπι» ή στο «Η υπέροχη φίλη μου» το βιβλίο να γραφόταν σε πρώτο πρόσωπο, όμως αυτό το πρόσωπο είχε ρόλο, έπαιρνε μέρος στα δρώμενα. Σε κάθε άλλη περίπτωση ο αναγνώστης πρέπει να αισθάνεται ότι συμμετέχει πρωτογενώς στο αφήγημα.
Μυθοπλασία & Πραγματικότητα είναι αντίρροπες δυνάμεις; Όχι. Η μυθοπλασία είναι η ανασύνθεση της πραγματικότητας, ακόμη και αν αυτή είναι ονειρική.
Η πορεία της λογοτεχνίας και κατ` επέκταση της γλώσσας σ` έναν κόσμο εικονοποίησης; Η γλώσσα είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για να σκεφτόμαστε και να αποκωδικοποιούμε ακόμη και τις εικόνες που βλέπουμε. Τίποτα -ορατό έως τώρα- δεν μπορεί να την αντικαταστήσει.
Ανεξερεύνητα τοπία στη συγγραφή; Κάτι διάβαζα σήμερα στη σελίδα του facebook της Αμάντας Μιχαλοπούλου για το κίνημα OULIPO, που είναι τα αρχικά του Εργαστηρίου Δυνητικής Λογοτεχνίας (Ouvroir de Litterature Potentielle), αλλά εγώ είμαι της άποψης ότι η σημασία πρέπει να δίνεται στην ουσία της γραφής και όχι στη φόρμα. Βέβαια ένα νέο είδος γραφής μπορεί να δίνει τη δυνατότητα και για ένα νέο είδος σκέψης. Ποτέ δεν ξέρεις.
Ο κόσμος του συγγραφέα συνίσταται…; Ο συγγραφέας ζει την κανονική του ζωή, και τη ζωή των ηρώων του. Δεν καταλήγουν όλοι οι ήρωες στο χαρτί, αλλά όλοι παρασύρουν τον συγγραφέα στη δράση και τη σκέψη τους.
Νιώθω πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να `ναι το σπίτι μας.1 Πού κατοικεί το όραμά σας; Αυτός ο κόσμος είναι το δωμάτιο μας. Ψάχνω ακόμη τη διεύθυνσή του σπιτιού μου καθώς και την κατοικία του οράματός μου.
Αν ήσασταν προ του διλλήματος να προικοδοτήσετε με κάτι τον κόσμο, τι θα ήταν αυτό; Ενσυναίσθηση.
Η δύναμη του βιβλίου συνίσταται; Στη δυνατότητα που σου δίνει να ταξιδέψεις εκεί που σε κατευθύνει.
Αντί βιβλίου τι; Ταινία!
Ένας τίτλος – στίχος ως δείκτης του μέλλοντος; Η ωραιότερη ώρα είναι η μεθεπόμενη…Και η επόμενη καλή θα είναι.
Κι ένας αγαπημένος; Θάλασσα/ οξείδωσε τα αντηλιακά των παραθεριστών./ Θυμίσου τις φουρτούνες σου./ Θυμίσου τους πειρατές σου./ Ξαναγίνε θάλασσα.
*από ανέκδοτο ποίημα του Χρήστου Φλώρου
Ταυτότητα βιβλίου:
Τίτλος: Κυκλαδικό νουάρ Συγγραφέας: Κία Φιλιππίδου Εξώφυλλο: Goami (Istockphoto.com) Χρονολογία: Μάρτιος 2023 Είδος: Μυθιστόρημα ISBN: 978-618-5733-38-4 Σελίδες: 272 Τιμή: 14.84 € 13.36 €
Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ ΝΟΥΑΡ:
Όταν η Ντίντα έρχεται αντιμέτωπη με την απιστία του συζύγου της, Άρη, διαφεύγει σε διακοπές απελπισίας. Βρίσκεται απρόσμενα στην Αντίπαρο, όπου γνωρίζει τον Ορφέα. Μεταξύ τους αναπτύσσεται αμοιβαία έλξη.
Σε ρομαντικό τους περίπατο δέχονται δολοφονική επίθεση από έναν άγνωστο, τον οποίο η Ντίντα καταφέρνει να πυροβολήσει και να σκοτώσει με το όπλο του. Έτσι αρχίζει μια περιπετειώδης φυγή, για να γλιτώσουν από τους εντολείς του άγνωστου υποψήφιου δολοφόνου. Ζουν το ειδύλλιό τους στη μαγεία των Κυκλάδων, ενώ κρύβονται από όλους και εναγώνια προσπαθούν να σωθούν.
Η ιστορία περιπλέκεται με την εμφάνιση περίεργων τύπων (φίλων ή εχθρών;), από τους οποίους μαθαίνουν για τρομερά γεγονότα που συνδέονται με τους διώκτες τους, καθώς η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη. Η απρόβλεπτη λύση και η τελική κάθαρση έρχονται από την τηλεόραση.
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ
Ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα γεμάτο σασπένς, με φόντο το καλοκαιρινό κυκλαδίτικο Αιγαίο.
1. Απόσπασμα από το ποίημα: «Αυτοκράτωρ Ιουλιανός προς φιλόσοφον» του Γιώργου Μπλάνα
