Η Κατερίνα Ατσόγλου γεννήθηκε τον Μάιο του 1977 στην Κόρινθο. Σπούδασε Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών Δυτικής Μακεδονίας και το 2023 ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό με τίτλο «Δημιουργική Γραφή» στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Σήμερα εργάζεται στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης του Δήμου Σικυωνίων. Ποιήματα και κείμενά της δημοσιεύονται σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά και blogs. Το Σεπτέμβριο του 2019 συμμετείχε στη συλλογική ανθολογία των μεταπτυχιακών φοιτητών του ΕΑΠ Κι αν τα κτήρια μιλούσαν (εκδόσεις Κέδρος). Τον Ιανουάριο του 2020 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή Συμβολισμοί (εκδόσεις Βακχικόν). Τον Απρίλιο του 2021 συμμετείχε στην ανθολογία με θέμα τον Νόστο στο περιοδικό Άπικο, ενώ τον Ιούνιο του 2023 συμμετείχε στην ανθολογία Στο ξάφνιασμα της ομορφιάς για τον Τίτο Πατρίκιο, στο περιοδικό Intellectum. Το 2023 το έργο της συμπεριλήφθηκε στη συγκεντρωτική συλλογή της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων 95 Παρουσιάσεις στα Κορινθιακά Γράμματα (εκδόσεις Πολύφεγγος). Διατηρεί ένα προσωπικό ιστολόγιο αφιερωμένο στη λογοτεχνία, το «Προοίμιον», και μέσα από τη διαδικτυακή συχνότητα του web radio του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου «δημιουργεί» ραδιοφωνικές εκπομπές, όπου διαβάζει λογοτεχνία κι επιλέγει τη μουσική. Το βάρος της μοναξιάς είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή της.
Αν ήξερα την ανηφόρα μου
κι αν γνώριζα πως στην καρδιά σου δεν υπάρχω,
τόσο χειμώνα δεν θα ξόδευα, για να σε πείσω
πως ο κοκκινολαίμης τις νύχτες δεν κοιμάται.
Αν τα βασικότερα χαρακτηριστικά σας ταυτίζονταν με κάποιο σημείο στίξης, αυτό θα ήταν;
Εισαγωγικά, μοιάζουν με αγκαλιά.
Συγγραφέας και λευκή σελίδα. Συγκρουσιακή, δημιουργική σχέση ή τι άλλο;
Στοργική, ο κρυφός δημιουργικός μου χώρος.
Συνταξιδιώτες στη συγγραφική διαδρομή σας, είναι… ;
Ο άνθρωπος, η φύση, ο έρωτας και οι μεγάλοι μας ποιητές.
Ποιοι λόγοι – δρόμοι σάς οδήγησαν στο νεογέννητο έργο σας;
Η γραφή καλπάζει ελεύθερη στις πεδιάδες του μυαλού μου. Είναι μια αδιάκοπη εσωτερική λειτουργία που παίρνει σάρκα και οστά μες τα ποιήματα και τότε γεννάτε η επιθυμία του μοιράσματος.
Δώστε μας τα σημεία των οριζόντων του.
Ένα σκοτεινό δωμάτιο, η θάλασσα, ένας φάρος, ο ουρανός.
Ως πρώτος αναγνώστης του βιβλίου σας θα λέγατε γι` αυτό ότι…;
το τέλος θέλει μια αρχή/ αλλιώς θα σε στοιχειώνει. (σελ.57)
Αν διατυπώνατε μια μοναδική ερώτηση σε συγγραφέα της επιλογής σας αυτή θα ήταν…;
Αν σκέφτηκε ποτέ πώς σε τούτον τον μάταιο κόσμο, μάταια γράφει.
Και αν δίνατε έναν τίτλο ως δείκτη του παρόντος κόσμου;
Η δύναμη της εικόνας
