Σεξουαλική αγωγή – παραπληροφόρηση και στιγματισμός.
Aς μιλήσουμε για την κακή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Οφείλουμε να δούμε αν θέλουμε να οδεύσουμε προς έναν απελευθερωτικό και διορθωτικό δρόμο όσον αφορά την σεξουαλική υγεία των παιδιών ότι η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία εκτός από ποσοτικά ελλειμματική συμβαίνει με έναν εκφοβιστικό τρόπο. Περιεκτικά λέμε στα παιδιά μας τα εξής : «Πρέπει να φοράς προφυλακτικό αλλιώς κινδυνεύεις να κολλήσεις σοβαρές μέχρι και θανατηφόρες ασθένειες». Αυτός ο τρόπος αρχικά αναπαράγει παραπλανητικές γνώσεις αφού τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι αν όχι όλα ιάσιμα, πλήρως διαχειρίσιμα. Ακόμα και ο ιός HIV, ένας ιός για τον οποίο μας έχουν τρομοκρατήσει. Κατ΄ επέκταση αναπαράγει και το παράλογο στίγμα που αφορά στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ακόμα, παραχωρεί τεράστιες ευθύνες και ενοχές σε αυτούς που κόλλησαν οι οποίοι «δεν πρόσεχαν, δεν έδειξαν σεβασμό στους εαυτούς τους και στους ερωτικούς συντρόφους τους», εμφανίζοντας τους γενικά με ένα κακό και ανήθικο προφίλ.
H καταπίεση των αναγκών μας- ηθικό κατόρθωμα ;
Το πρόβλημα με αυτήν την προσέγγιση διαπαιδαγώγησης είναι ότι παρουσιάζει το φυσιολογικό ως προβληματικό. Το σεξ χωρίς προφύλαξη είναι η έντονη ανάγκη μας για βαθιά και απόλυτη σύνδεση με ένα άτομο. Είναι η ασυγκράτητη ανάγκη μας να ενώσουμε τα σώματα μας δέρμα με δέρμα, χωρίς κανένα υλικό, πραγματικό εμπόδιο, χωρίς κανένα διαχωριστικό ανάμεσα στα σώματα μας. Βέβαια, η ανάγκη μας για απροφύλακτο σεξ μπορεί να μην αφορά απαραίτητα την ανάγκη μας για δέσιμο, το αίσθημα της αγάπης, του έρωτα. Μπορεί να είναι απλά η ανάγκη μας για απελευθέρωση, για σεξ χωρίς κανόνες, αναστολές, χωρίς πρέπει επειδή πρέπει, επειδή το λέει κάποιος «ανώτερος, κάποια αυθεντία που έχει φυσικά την δικαιοδοσία να ισοπεδώσει την προσωπικότητα και τα κατορθώματα σου και να σε καταδικάσει στον χαρακτηρισμό ανήθικη-ο επειδή κάνεις απροφύλακτο σεξ. Μη ξεχνάμε ότι σεξουαλική αγωγή είναι ζήτημα σεξουαλικής υγείας, όχι ηθικής.
Αυτή λοιπόν η ανάγκη είναι φυσική, ανθρώπινη. Ίσως όχι όλων, αλλά πολλών. Προφανώς και δεν είναι αμφισβητήσιμη η συνέπεια της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Κι αναγνωρίζω ότι η πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων είναι προτιμότερη από την αντιμετώπιση τους.
Καταπίεση των αναγκών μας-η μόνη, απόλυτη λύση;
Δεν θέλω να καταλήξω λοιπόν στο ότι είναι εντάξει να υποταχθούμε σε αυτήν την ανάγκη. Αντιθέτως πρέπει να την κατευνάσουμε. Όχι όμως εκφοβιστικά, επιθετικά, απόλυτα, επικριτικά. Πρέπει αρχικά να αναγνωρίσουμε και να αντικρίσουμε την ύπαρξη της και στον εαυτό μας και στους άλλους και όχι να επιβάλλουμε στα παιδιά μας την καταπίεση των ανθρώπινων ενστίκτων, ενοχές επειδή υπέκυψαν, την κατηγορία ότι έφταιγαν για κάποια «τραγική» έκβαση των πραγμάτων. Δεν πρέπει να το κάνουμε από δική μας ντροπή για αυτές τις ανάγκες, από φόβο να κοιτάξουμε τις δικές μας και των διπλανών μας, από άρνηση να μάθουμε για το σεξ και την σεξουαλική υγεία θεωρώντας το θέμα εξευτελιστικό ή μηδαμινής σημασίας, από λανθασμένη αίσθηση ανωτερότητας και άρνηση αναθεώρησης των προβληματικών απόψεων.
Βήμα πρώτο: Είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας κυρίως γιατί αυτόν δίνουμε στα παιδιά μας. Έχουμε τεράστια ευθύνη. Αναγνωρίζουμε λοιπόν την ανάγκη για απροφύλακτο σεξ ως φυσική, ανθρώπινη ώστε να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε.
Σεξ-ένα τόσο επικίνδυνο παιχνίδι;
Το απροφύλαχτο σεξ δίνει την αίσθηση ότι μεταφέρουμε την αγάπη μας ή απλά ένα κομμάτι του εαυτού μας ή της σεξουαλικότητας μας στον άλλον έμπρακτα. Ενοχές πρέπει να έχεις όταν κάνεις κάτι κακό με κακή πρόθεση. Στον έρωτα υπάρχουν οι καλύτερες προθέσεις, τα πιο όμορφα συναισθήματα απέναντι στον άλλον, εκτίμηση, θαυμασμός, αγάπη, ενδιαφέρον, πάθος. Πρέπει λοιπόν να μας προβληματίσει αν ο στιγματισμός των ασθενειών και η επίκριση των ανθρώπων που υποκύπτουν σε αυτήν την φυσική και ανθρώπινη ανάγκη είναι σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Ας προφυλάξουμε την μαγεία του έρωτα, της έλξης κι όχι τα κορμιά μας από το «τέρας».
Σεξουαλικοί σύντροφοι-ύποπτοι φορείς “επικίνδυνων” νοσημάτων ;
Αποδοκιμάζω λοιπόν την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που αναπαράγει τον φόβο απέναντι στους «επικίνδυνους ανθρώπους». Ο έρωτας έτσι κι αλλιώς έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι είναι ισχυρότερος και μεγαλύτερος από τον φόβο. Βλέπετε δάσκαλοι, μάλλον ο εκφοβισμός σας δεν εμποδίζει τους νέους και όλους τους ανθρώπους να πλησιάζουν «επικίνδυνα κοντά». Η επιστήμη έχει φροντίσει να αφαιρέσει τα αγκάθια που κόβουν όσον αφορά τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ο φόβος είναι επικίνδυνος, όχι οι άνθρωποι. Ο φόβος, το στίγμα, η περιθωριοποίηση κι ο εξευτελισμός που αναπαράγετε είναι πιο επικίνδυνα από τις επιπτώσεις του απροφύλακτου σεξ.
Βήμα δεύτερο: Αναγνωρίζουμε ότι η πρόθεση δεν είναι κακή αλλά αντιθέτως είναι αγνή, είναι ελπίδα σύνδεσης ή και επιτυχία σύνδεσης.
Σεξουαλική αγωγή- αποδοχή, διάλογος.
Μπορούμε να μιλήσουμε για την προφύλαξη κανονικοποιώντας την τάση των ανθρώπων να έρθουν όσο πιο κοντά μπορούν και κατανοώντας αυτήν την πανανθρώπινη ανάγκη. Όταν σταματήσουμε να μιλάμε για το σεξ χωρίς προφύλαξη σαν να είναι έγκλημα τότε και τα παιδιά θα πάψουν να νιώθουν εν ενεργεία η εν δυνάμει εγκληματίες που πρέπει να κρύβονται. Τελικά, θα ανοιχτούν, θα μιλήσουν, θα ρωτήσουν, θα προβληματιστούν με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα. Έτσι, θα μπορέσουν να μάθουν για διαφορετικούς τρόπους προφύλαξης, για προφυλακτικά που δεν δίνουν την αίσθηση απόστασης ανάμεσα στα σώματα, για την πρόληψη των ασθενειών, το δικαίωμα τους σε δωρεάν σχετικές εξετάσεις και ποιες εξετάσεις πρέπει να κάνουν. Θα μάθουν να ελέγχουν αυτήν την ανάγκη αφού πρώτα την έχουν αντικρίσει με αποδοχή οι ίδιοι και οι γύρω τους. Θα συζητήσουν θέματα σεξουαλικής υγείας και γενικά θα μορφωθούν χωρίς να φοβούνται ή να ντρέπονται να ρωτήσουν.
Σεξ-ένα ενωτικό απελευθερωτικό παιχνίδι.
Σωστή σεξουαλική αγωγή είναι αρχικά η αποδόμηση της βαθιά ριζωμένης αντίληψης ότι φταίω που έχω αυτές τις ανάγκες και όχι η αναπαραγωγή της. Αυτή η προσέγγιση βοηθάει και στην επιτακτική ανάγκη για καταπολέμηση του στίγματος που αφορούν στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Βήμα τρίτο: Λύνουμε το πρόβλημα. Εφοδιάζουμε τα παιδιά με τις επικαιροποιημένες, σωστές γνώσεις αφού τις έχουμε αποκτήσει οι ίδιοι. Δημιουργούμε ένα πλαίσιο ελευθερίας μέσα στο οποίο μιλάμε για τα πάντα. Μέχρι το σεξ να μην είναι ντροπή. Μέχρι το σεξ να μην δημιουργεί προβλήματα, μέχρι το σεξ να μην μας τρομάζει, μέχρι το σεξ να είναι ασφαλές χωρίς να παύει να είναι απολαυστικό, χωρίς να παύει να είναι ενωτικό.
Έμπνευση και γνώσεις για αυτό το άρθρο άντλησα από ενδιαφέρουσες πηγές όπως: (αποτελούν επιστημονικά και εμπειρικά δεδομένα για την πραγματική, καθησυχαστική εικόνα των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων)
https://www.lifo.gr/tropos-zois/health-fitness/gynaikes-kai-hiv-im-positive-genoys-thilykoy
https://www.youtube.com/watch?v=QbpR1tQ-YFk&t=32s
